H διχόνοια στην επανάσταση του 1821

H διχόνοια
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

[inline:images.jpg]
Στον πρώτο χρόνο της επανάστασης είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι τρέχαμε σύμφωνοι.Ο ένας πήγαινε στον πόλεμο,ο αδελφός του έφερνε ξύλα,η γυναίκα του εζύμωνε,το παιδί του κουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα στο στρατόπεδο.Εάν αυτή η ομόνοια βαστούσε ακόμη δυο χρόνια,θα κυριεύαμε και την Θεσσαλία και την Μακεδονία και ίσως φθάναμε ως την Κωνσταντινούπολη.Τόσο τρομάξαμε τους Τούρκους,οπού άκουγαν `Ελληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά.Εκατό `Ελληνες έβαζαν
Πέντε χιλιάδες εμπρός,και ένα καράβι μιάν αρμάδα.Αλλά δεν εβάσταξε.`Ηλθαν μερικοί και θέλησαν να γίνουν μπαρμπέρηδες στου κασίδι το κεφάλι.Μας πονούσε το μπαρμέρισμα τους.Μα τι να κάνομε; Είχαμε και αυτονών την ανάγκη.Από τότε ήρχισε η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια.