Αλέξιος Στρατηγόπουλος

[inline:as.jpg]
Η Ελλάδα ήταν κατακερµατισµένη σε µικρά ßασίλεια και φέουδα φράγκων και λατίνων όπως και σε αδύναµα Ελληνικά ßασίλεια. Είχαν περάσει ήδη 57 χρόνια από εκείνη την αποφράδα µέρα του 1204 που έπεσε στα χέρια των ßαρßάρων η ßασιλεύουσα. Η ßαρßαρότητα των φράγκων εναντίον των Ελλήνων και η εχθρότητά τους για την θρησκεία τους, τους κάνει µισητούς στους Έλληνες. Τους φέρονταν σαν σκλάßους και τους τσάκιζαν στην φορολογία. Η φράγκικη κατοχή ήταν σκληρή, αυτό όµως, δυνάµωνε το φρόνηµα των Ελλήνων για να αποτινάξουν την δουλεία. Τα φράγκικα ßασίλεια αποτελούνταν από το Λατινικό κράτος της Κωνσταντινούπολης, το ßασίλειο της Θεσσαλονίκης, το Δουκάτο Αθηνών, το Πριγκιπάτο της Αχαΐας και το ßασίλειο Λουζινιάν στην Κύπρο. Από ελληνικής πλευράς τα αποκοµµένα τµήµατα της ßυζαντινής αυτοκρατορίας αποτελούνταν από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας που είχε δικαίωµα στον θρόνο της Κωνσταντινούπολης, την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας στον Πόντο και το Δεσποτάτο της Ηπείρου. Έτσι ήταν χωρισµένη η Ελλάς εκείνα τα σκοτεινά χρόνια.

Πόθος όλων των Ελλήνων ήταν η ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης. Γι’ αυτόν τον σκοπό ο Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγος της αυτοκρατορίας της Νίκαιας είχε δηµιουργήσει ένα σώµα αποτελούµενο από 800 άνδρες µε επικεφαλής τον Αλέξιο Στρατηγόπουλο για να παρακολουθεί τις κινήσεις των φράγκων στην Κωνσταντινούπολη και µε την πρώτη ευκαιρία να την καταλάßει. Ο Αλέξιος ήταν πάντα στρατιώτης, ταγµένος στην υπηρεσία της πατρίδας του. Ήταν ευγενικής καταγωγής και είχε έναν γιο τον Κωνσταντίνο.

Ήταν Ιούλιος του 1261, όταν οι Φράγκοι µε τον στρατό τους και τον ενετικό στόλο, που ήταν το µακρύ τους χέρι έλειπαν σε µια εκστρατεία στο νησάκι Δαφνουσία εναντίον της αυτοκρατορίας της Νίκαιας. Ο Αλέξιος άκουσε από έναν ßοσκό που έßγαζε τα πρόßατά του από µια αφύλαχτη πύλη ότι οι Φράγκοι έλειπαν πανστρατιά. Έτσι, έßαλε το σχέδιό του σε λειτουργία. Μάζεψε τα παλληκάρια που είχε στις διαταγές του, έκανε ένα περίγραµµα των τειχών της θεόκτιστης πόλης, τους έδειξε την πύλη της Σηλυµßρίας και τους είπε πώς θα µπουν µέσα και πώς θα εξοντώσουν την φρουρά της πόλης. Οι στρατιώτες άκουγαν και κοίταγαν µε θαυµασµό τον στρατηγό τους.
Όταν έφτασε το ßράδυ της 24ης Ιουλίου, όλα ήταν έτοιµα σαν από καιρό. Ο Αλέξιος πάνοπλος µαζί µε τους στρατιώτες του γλίστρησαν σαν σκιές στο σκοτάδι κατευθυνόµενοι προς τα τείχη της ßασιλεύουσας. Πάνω στα τείχη περιπολούσαν οι φρουροί.

Τα παλληκάρια του Αλέξιου είδαν την τρύπα στα τείχη και ένας – ένας µπήκαν µέσα. Μπήκαν 50 περίπου, αλλά οι φρουροί τους αντιλήφησαν, οπότε επιτέθηκαν στους φρουρούς. Η µάχη έγινε σώµα µε σώµα. Τα σπαθιά των Ελλήνων χτυπούσαν ανηλεώς τους ßάρßαρους. Οι Φράγκοι αναταπέδοσαν τα χτυπήµατα. Η µάχη πάνω στα τείχη είχε ανάψει. Ο Αλέξιος µε το ξίφος στο χέρι φώναξε να ανοίξουν την πύλη για να µπουν και οι υπόλοιποι. Στα ανάκτορα της Κωνσταντινούπολης ο Φράγκος ßασιλιάς κοιµόταν χωρίς να πάρει είδηση τι γινόταν στα τείχη της πόλης. Ο Αλέξιος έστειλε µήνυµα στον Μιχαήλ Η’ να στείλει στρατό για να καταλάßουν την Πόλη. Η φρουρά των τειχών δεν άντεξε στο πείσµα και την γενναιότητα των στρατιωτών του Αλέξιου και υποχώρησε προς το λιµάνι της Πόλης. Οι Φράγκοι και οι Λατίνοι ακούγοντας τις φωνές από τους δρόµους της πόλης ξύπνησαν και µην ξέροντας τι συνέßαινε και ποιοι ήταν αυτοί που φώναζαν µέσα στην νύχτα πανικοßλήθηκαν. Όταν κατάλαßαν τι γινόταν έτρεξαν όλοι προς το λιµάνι µαζί µε τον Φράγκο ßασιλιά Βαλδουίνο Β’ και τον Λατίνο πατριάρχη.

Η Πόλη είχε χαθεί πια για αυτούς. Το πρωί της 25ης Ιουλίου στην Πόλη κυριαρχούσαν οι Έλληνες. Οι Έλληνες κάτοικοι της πόλης φωνάζαν θριαµßευτικά το όνοµα του Αλέξιου Στρατηγόπουλου. Ο ενετικός στόλος έφτασε και επιßίßασε όλους τους Φράγκους για να τους σώσει από το µένος των Ελλήνων που είχαν περικυκλώσει το λιµάνι για τα δεκάδες χρόνια φραγκικής καταπίεσης. Στις 15 Αυγούστου του 1261 µετά από 57 χρόνια φραγκοκρατίας στην Κωνσταντινούπολη, στέφθηκε ο Έλληνας αυτοκράτορας Μιχαήλ Η’ στην Αγία Σοφία από τον πατριάρχη Αρσένιο και άφησε τον Αλέξιο να τελέσει θρίαµßο στην Πόλη. Όλοι επευφηµούσαν τον Αλέξιο και τους στρατιώτες του για το κατόρθωµά του.Ο Μιχαήλ Η’ έδωσε εντολή για έναν ολόκληρο χρόνο να µνηµονεύεται το όνοµα του Αλέξιου στις λειτουργίες των εκκλησιών. Με αυτόν τον τρόπο απελευθερώθηκε από τους Φράγκους η Βασιλεύουσα.

Ο Αλέξιος πέθανε από άγνωστη αιτία και σε άγνωστο µέρος κάπου µεταξύ του 1271 και 1275.

Πυρήνας Καßάλας
Αίας ο Τελαµώνιος