Η γέννηση της ελπίδας

[inline:ek.jpg]
Τι µπορεί να είναι η συνέχεια της έκθεσής µας µετά τη σύντοµη περίσκεψή µας ; Τίποτε άλλο παρά συνέχεια της άσκησης της ψυχής µας. Όπως είναι η όποιας µορφής δηµιουργία. Γιατί η έκφραση διά του γραπτού λόγου στις µέρες µας δεν µπορεί να είναι παρά µια περιπέτεια γεµάτη ßασανιστήρια και δυσπερίγραπτες αγωνίες για τον δηµιουργό. Παράλληλα όµως λυτρωτική και ψυχωφελής, ιδίως για τους αναγνώστες που την απολαµßάνουν. Φυσικά µε την προϋπόθεση ότι το παραγόµενο έργο έχει τέτοια ποιότητα, που να προκαλεί πράγµατι την απόλαυση των άλλων.
Αυτή ακριßώς η τελευταία προϋπόθεση είναι ένα από τα διλήµµατα που µόνιµα µας ßασανίζουν. Μα και που µετατρέπονται σε πρόκληση για νέες δοκιµές κι αναζητήσεις για ανανέωση σε άτοµα, τρόπους, τεχνικές. Μέχρι να κρατήσουµε στα χέρια µας κι εσείς στα δικά σας ένα όσο το δυνατόν καλύτερο τεύχος της Νεµέσεως. Που τελικά δεν είναι δυνατόν να είναι τίποτα άλλο εκτός από την ψυχή µας την ίδια. Που την καταθέτουµε σε κοινή θέα κι ανάγνωση όχι “επί µαταίω” σε πείσµα ενός πλαστού ωφελισµού, µιας αλόγιστης υστερίας, ευζωίας και καταναλωτισµού, που έχει αφαιρέσει κάθε ίχνος οµορφιάς, τρυφερότητας, ορθού λόγου, µέτρου και πολύτιµης, δυσεύρετης αγάπης από την παραγκωνισµένη ψυχή του ανθρώπου.
Σίγουρα έχουµε φθάσει στα κατώτερα όρια εκπεσµού. Όµως ας είµαστε αισιόδοξοι. Είναι το µόνο µας ελπιδοφόρο καταφύγιο. Η ελπίδα ότι σύντοµα θα κοπάσουν οι οιµωγές, οι πόλεµοι, η ßία, η µοναξιά, η πείνα και η αλλοφροσύνη των ηµερών µας.
Γ.Μπαχάς