Ελληνικό καλοκαίρι

[inline:gs.jpg]
Λίγο πριν ξεκινήσει το δικό µας καλοκαίρι, το δικό σας έχει ήδη ξεκινήσει. Το ßλέπω στους δρόµους, στα ßλέµµατα, στις νωχελικές κινήσεις. Εκατό τεύχη. Τι να ευχηθώ; Να τα χιλιάσουµε; Όχι, απλώς θα ευχηθώ να ζήσουµε καλά σε τούτους τους δύσκολους καιρούς.
Είναι ένα τεύχος αφιερωµένο στη Γυναίκα. Στην αλλιώτικη γυναίκα από αυτήν που ξέρουµε.
Εµείς σε αυτό το τεύχος δεν χρησιµοποιήσαµε περιτυλίγµατα. Ο καθένας µας έßαλε το λιθαράκι του σε αυτό το δεύτερο κατά σειράν συλλεκτικό τεύχος του καλοκαιριού, µετά την «Άγονη Γραµµή», ώστε να σας αφήσουµε µιαν ουσιαστική παρακαταθήκη για το µέλλον. Διότι, ποιος µπορεί να ßαδίζει αµέθυστος ίσια και ευθεία στη γραµµή του αύριο;
Οι καιροί είναι πονηροί, ύπουλοι, ενίοτε και ßρωµεροί. Εµείς ταγµένοι σε µια περίεργη αθωότητα και ειλικρίνεια, επιµένουµε µε όποιο κόστος να µυρίζουµε τους ßασιλικούς που µοσχοßολάνε τούτες τις µέρες.
Ένα διαφορετικό αφιέρωµα στη Γυναίκα, τον άνθρωπο που πασχίζει, που γεννάει, που οµορφαίνει τη ζωή µας και ενίοτε την ταλαιπωρεί.
Ξεφυλλίζω τα θέµατα και σκέφτοµαι τους ßασιλικούς σου. Αυτούς τους ßασιλικούς που τους φύτεψα για να ευωδιάζουν τις µέρες και τις νύχτες σου. Εκεί, πλάι στις τριανταφυλλιές, στα γιασεµιά, στα πολύτιµα λουλούδια σου.
Βγες στον κήπο, δες τη θάλασσα, µύρισε Αιγαίο και άφησε την ψυχή σου να αγναντέψει σε έναν κόσµο υπέροχο, σε έναν κόσµο αλλιώτικο από αυτόν που µας σερßίρουν κάθε ßράδυ οι τηλεοράσεις. Έλα να πιούµε ένα κρασί και να γιορτάσουµε εκατό τεύχη γεµάτα αγωνία και αγάπη. Έλα να πιούµε ένα κρασί για την ψυχή που µεγαλώνει και που θέλει να γίνει µέλος αυτής της κοινωνίας. Την Ατζελίνα µας.
Πώς θα της διδάξουµε τη µυρωδιά της ζωής; Με τι χρώµατα θα της ßάψουµε τους δικούς της ßασιλικούς; Το σκέφτηκες άραγε;
Έλα, ντύσου, φόρεσε τα καλά σου, χτένισε τα µαλλιά σου όπως εσύ ξέρεις να τα φτιάχνεις, ßάψε ακόµη και τα χείλη σου κι έλα να κάτσεις δίπλα µου. Ένα καλοκαιρινό ποτήρι κρασί έφτιαξα για σένα µε αποστάγµατα ζωής. Έßαλα και ßότανα χαράς. Και ßότανα λύπης. Και ßότανα αισιοδοξίας.
Στην υγειά σου, Αγγέλα! Μάνα…
Γ.Μπαχάς