Η μάστιγα της πειρατείας

Η μάστιγα της πειρατείας
Ούλιαμ Μίλερ
Η πειρατεία ήταν τότε,όπως και πολλές φορές στο παρελθόν,πληγή για τα νησιά και τις
Πολυσχιδείς παραλίες της Ελλάδος.Ο Βενέδικτος από το Πίτερμποροου,μας δίνει μια γραφική
Εικόνα της Ελλάδος του 1211,στο αγγλικό χρονικό του.Από εκεί μαθαίνουμε ότι πολλά νησιά
Ήταν ακατοίκητα από το φόβο των πειρατών και άλλα ήταν περιζήτητα καταφύγια τους.
Η Κεφαλλονιά και η Ιθάκη,που παρουσιάζονται τότε με το μεσαιωνικό όνομα Βάντε Κόμπορε
Για πρώτη φόρα από το Γενουάτη ιστορικό Γκόφαρο το πρώτο μισό του 12ου αιώνα,είχαν
Ιδιαίτερα κακή φήμη.Πρέπει να ήταν παράτολμος ένας ναυτικός για να διακινδυνεύσει να
Περάσει τον πορθμό μεταξύ των δύο νησιών.
Κοντά στην Αθήνα,η Αίγινα και η Σαλαμίνα ήταν ορμητήρια πειρατών που έβλαπταν τα κτήματα της αθηναικής εκκλησίας και τραυμάτισαν θανάσιμα τον ανηψιό του μητροπολίτη.
Αλλά και τα μέτρα που λαμβάνονταν για τον περιορισμό της πειρατείας ήταν σχεδόν χειρότερα
Από αυτή την ίδια.Ο έντρομος μητροπολίτης έγραφε σε επιστολή του στο ναύαρχο (Στρυφός),ότι
Και αυτή η θάλασσα που η γειτονιά της προκαλούσε πριν ευτυχία στους Αθηναίους,τώρα είναι η
Καταστροφή τους.