Πειρατεία στα Βυζαντινά χρόνια

Πειρατεία στα Βυζαντινά χρόνια
Ο Πολίτης
[inline:dr.jpg]
Ξεκινήσαμε το 1056 από την Κωνσταντινούπολη με γρήγορο καράβι να πάμε για
Προσκύνημα στους Αγίους Τόπους,να βιώσουμε εμπειρικά την ιδεολογία του εσταυρωμένου,να γίνουμε για λίγο «ιερά νήπια» ξεχνόντας τον εγωκεντρικό υλισμό μας.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού όλοι είμασταν χαρούμενοι που πλησιάζαμε στα μέρη όπου φανερώθηκε το Θείο και συντάχθηκε το πρώτο κοινωνικό μανιφέστο κατά της αδικίας.Οι σκέψεις μας αυτές υποβοηθούνταν από το γεγονός ότι ήταν καλός ο καιρός
Και η θάλασσα δεν είχε κύμματα.
Ξαφνικά φανερώθηκε ανοιχτά της Κύπρου ένα πειρατικό καράβι των Σαρακηνών.Οι
Πιο τολμηροί έκαναν ρεσάλτο και μπήκαν στο καράβι μας.Κάποιοι από εμάς πήγαν να
Προβάλλουν αντίσταση,αλλά πέθαναν και οι υπόλοιποι παραδειγματίστηκαν και έδωσαν
Στους πειρατές τα πολύτιμα υπάρχοντα τους.
Το καράβι των Αγαρηνών δεν είχε ξεμακρύνει πολύ,όταν το πλεύρισε Βυζαντινός δρόμωνας.Οι ναύτες μας εμβόλισαν τους Σαρακηνούς,μπήκαν στο πειρατικό και υποχρέωσαν τον κουρσάρο να παραδώσει την λεία του.`Υστερα οι Βυζαντινοί τον
Αποκεφάλισαν.
Λίγο μέτα ο δρόμωνας μας πλησίασε φιλικά,ο αξιωματικός μας έδωσε τα υπάρχοντα μας και μας ζήτησε συγγνώμη για την αναπάντεχη ταλαιπωρία.Εμείς νίωσαμε ανακουφισμένοι,μα και περήφανοι που είμασταν υπήκοοι μιάς τόσο ισχυρής και ευνομούμενης αυτοκρατορίας.