Τα παρασκήνια των λαυρεωτικών

[inline:as.jpg]
Το 1864 το ελληνικό κράτος,με παρέμβαση του Γεωργίου `Α,παραχώρησε στην
Γαλλοιταλική εταιρεία «Ρού-Σερπιερί-Φρασινέ» το δικαίωμα εκμετάλευσης των
Μεταλευμάτων του Λαυρίου.Σκοπός του θρόνου ήταν να εξοφλήσει μέρος των
Δημόσιων και εξωτερικών χρεών προς τους Δυτικούς ομολογιούχους από το μερίδιο
Εξόρυξης που θα εισέπραττε το κράτος.
Τα ανακτορικά σχέδια έπεσαν στον βρόντο.Το διάστημα 1864-1870 η ξένη μεταλευτική
Εταιρεία συμπεριφερόταν ως δικτάτορας.`Όχι μόνο δεν είχε πληρώσει το τέλος εξόρυξης
Στο Δημόσιο,μα απαιτούσε και καθεστώς ετεροδικίας όμοιο μ’εκείνο των επιχειρήσεων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Τότε ο βασιλιάς Γεώργιος `Α επικοινώνησε με τις διεθνείς τράπεζες που συνέστησαν ως
Διαχειριστή της εταιρείας τον Ανδρέα Συγγρό.Αμέσως στην Ελλάδα επικράτησε κλίμα
Ευφορίας και ο πρωθυπουργός Δεληγεώργης χρησιμοποίησε τον κρατικό μηχανισμό και τη δημοσιογραφική πένα για να πείσει τους μικροαστούς και τους αγρότες ώστε μέσα από τη νέα μετοχική σύνθεση να αποκτήσει η πολιτεία πρόσβαση στα μυστικά έσοδα της μεταλευτικής εταιρείας.
Ο Ανδρέας Συγγρός όμως ήρθε από τις Δυτικές δυνάμεις για να χρεωκοπήσει τους αστούς επειδή το διάστημα 1866-1868 (κρητική επανάσταση) έστρεψαν την Ελλάδα
Στη Ρωσία.Το 1871 μόλις οι μετοχές πήραν αξία,έβαλε ανθρώπους του να τις εξαργυρώσουν και έφυγε στο εξωτερικό.
Ο βασιλιάς Γεώργιος βλέποντας τα ερείπια της ελληνικής κοινωνίας θα αναλογιζόταν
Ότι δεν είχε το απαιτούμενο πολιτικό επιτελείο να τα βάλει με τους διεθνείς χρηματιστές
Και να ασκήσει αδέσμευτη εξωτερική πολιτική.
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης