Η νίλα του Δράμαλη

Η νίλα του Δράμαλη
Λαικός μουσουργός
[inline:nect.jpg]
Φύσα μαίστρο δροσερέ κι αέρα του πελάγου,
Να πας τα χαιρετίσματα στου Δράμαλη τη μάνα.
Της Ρούμελης οι μπέηδες,του Δράμαλη οι αγάδες
Στο Δερβενάκι κείτονται,στο χώμα ξαπλωμένοι
Στρώμα έχουνε τη μαύρη γης,προσκέφαλο λιθάρια
Και γι’απανωσκέπασμα του φεγγαριού τη λάμψη

Κι ένα πουλάκι πέρασε και το συχνορωτάνε
«Πουλί,πως πάει ο πόλεμος,το κλέφτικο ντουφέκι»
«-Μπροστά πάει ο Νικηταράς,πίσω ο Κολοκοτρώνης,
και παραπίσω οι `Ελληνες με τα σπαθιά στα χέρια»

Γράμματα πάνε κι έρχονται στων μπέηδων τα σπίτια,
Κλαίνε τα’αχούρια γι’άλογα και τα τζαμιά για Τούρκους,
Κλαίνε μανούλες για παιδιά,γυναίκες για τους άντρες.