Η πτώση της Θεσσαλονίκης στους Τούρκους (1430)

Η πτώση της Θεσσαλονίκης στους Τούρκους (1430)
Ο Πολίτης

Με λένε ματθαίο,δάσκαλος σ’ένα ιεροδιδασκαλίο,στα 1430 λίγο πρίν από την πτώση της
Θεσσαλονίκης στους Οθωμανούς Τούρκους.Είναι τραγικό,ως απάνθρωπο,στα τείχη της
Πόλης οι Βενετοί και οι `Ελληνες υπερασπιστές να απωθούν όπως-όπως τον εχθρό και
Εγώ μέσα στην αίθουσα να τους μιλώ για την μάχη του Μαραθώνα,ώστε να τους από
Δείξω ότι τίποτα δεν είναι στατικό,μα ο καθένας μπορεί να διαπρέψει στη ζωή αρκεί
Να έχει στόχους και ιδανικά.Δυστυχώς οι νέοι δεν έδιναν σημασία στο κήρυγμα μου,
Αλλά από τα παράθυρα κυττούσαν μήπως περνάει από τα σοκάκια κάποιος λαβωμένος
Ή ακρωτηριασμένος συγγενής τους.
`Όταν τέλειωσα το μάθημα για να πάω να πολεμήσω,το κακό είχε ήδη γίνει.Μια επίσημη πρεσβεία των δημοτικών αρχών υπέγραψε την συνθηκολόγηση με τον
Τούρκο αφού πήρε πρώτα τα κοινωνικά της προνόμια.Οι Βενετοί αξιωματικοί και στρατιώτες μπαίναν στα καράβια τους για την Γαληνότατη Δημοκρατία,αηδιασμένοι που ο Ελληνισμός προτίμησε την υποταγή και την υπαγωγή στον ασιάτικο αυταρχισμό.
`Οσοι `Ελληνες πολέμησαν με σθένος,οι τουρκικές αρχές κατοχές τους μάζεψαν στην πλατεία και τους έσυραν με τη βία στα καράβια να τους πουλήσουν στα αφροασιατικά
σκλαβοπάζαρα.Τις δε γυναίκες τις έβγαλαν με το ζόρι,τις αλλαξοπίστησαν και τις πάντρεψαν με Οθωμανούς αξιωματούχους.
`Οσο για εμένα,ύστερα από πολλά παρακάλια,με επέτρεψαν να γίνω μοναχός στη μονή
Βλατάδων.Εκεί είχα τον χρόνο να ασχολούμαι με τα έργα των κλασικών φιλοσόφων και
Πατέρων της Εκκλησίας και να βελτιώνω τον ηθικό μου κόσμο