Ο πόλεμος του 1897

Ο Πόλεμος του 1897
Τάσος Κωστόπουλος

[inline:pl.jpg]
Από το βήμα της βουλής ο πρωθυπουργός Θόδωρος Δηληγιάννης απευθυνόταν στην
Ιστορία: «Το ελληνικό κράτος άρχισε να προετοιμάζεται για πόλεμο,όταν εξαντλήθηκε κάθε ελπίδα για την εκπλήρωση του σκοπού του και με τα μέσα της Ειρήνης.Αλλά αφού το γειτονικό κράτος μας κηρύττει τον πόλεμο,καθήκον έχουμε να τον δεχθούμε».Ακόμη
Πιο ενθουσιώδης ήταν ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Δημήτρης Ράλλης: «Ευλογημένη η
Ώρα κατά την οποία οι Τούρκοι προκάλεσαν εμάς,κηρύξαντες το πόλεμο.Ο Ελληνισμός έχει να εκδικηθεί την ύβρη τεσσάρων αιώνων».
Βρισκόμαστε στις 5 Απριλίου του 1897 και επισημοποιείται ένας ακήρυχτος πόλεμος από την εποχή του `Οθωνα.Ειδικά ο βασιλιάς Γεώργιος ήθελε μια νικηφόρα έκβαση,μα ήταν πολιορκημένος από τις μυστικιστικές εταιρείες που δρούσαν άνετα από την εποχή
Του δικομματικού κοσμοπολιτισμού.
Τα όσα ακολούθησαν είναι λίγο έως πολύ γνωστά.`Υστερα από αψιμαχίες στα σύνορα,
Ο ελληνικός στρατός άρχισε να υποχωρεί προς τη Λάρισα για να τραπεί στη συνέχεια σε άτακτη φυγή.Με μικρή εξαίρεση την προσωρινή αναχαίτιση της τουρκικής επέλασης στο
Βελεστίνο,αυτή η πορεία δεν ανακόπηκε στον ένα μήνα που κράτησαν οι πολεμικές
Επιχειρήσεις.Τα ελληνικά στρατεύματα ηττήθηκαν διαδοχικά στα Φάρσαλα και στη
Συνέχεια έφθασαν σε τέτοιο σημείο αποσύνθεσης που απειλήθηκε εθνική καταστροφή,η
Είσοδος του Ετέμ Πασά στην Αθήνα αποτράπηκε μόνο χάρη στην επέμβαση των ξένων
Δυνάμεων,που δεν επιθυμούσαν μια τόσο ριζική ανατροπή των γεωπολιτικών συσχετισμών στην περιοχή.
Η Ελλάδα καταδικάστηκε σε καταβολή μιάς γενναίας αποζημίωσης και ο τουρκικός
Στρατός αποσύρθηκε από τη Θεσσαλία που είχε καταληφθεί.`Οσο για τις ευθύνες αυτές
Συγκαλύφθηκαν μέσα σε γενικό αίσθημα ντροπής.