Το τέλος του κλασικού κόσμου

Το τέλος του κλασικού κόσμου
Περικλής Ροδάκης
[inline:ms.jpg]
Με τη μάχη της Σελλασίας (222 π.χ) κλείνει η αυλαία της τραγωδίας του κλασικού κόσμου του
Αιγαίου,που είχε αρχίσει με την ανατροπή της ηγεμονίας των Αχαιών από τους ντόπιους με τη
Βοήθεια των Δωριέων-Ηρακλειδών.Το παράξενο της τραγωδίας αυτής είναι ότι η αυλαία κλείνει με νικητή την Αχαική Συμπολιτεία,ένα κακέκτυπο του αχαικού κόσμου.Η πόλη-κράτος,αφού
Σφάδαζε πάνω από ένα αιώνα,γονάτισε οριστικά με τη μάχη της Σελλασίας.Η κίνηση του Κλεομένη για μια αναζωογόνηση της σε νέο επίπεδο είχε πνιγεί και είχε ταφεί μαζί με τα πτώματα των μαχητών της Σπάρτης.Ο τραγικός πολιτικός άνθρωπος παραμερίζεται οριστικά.
`Ολα τα κατοπινά γεγονότα στη Λακωνία και στην Πελοπόννησο είναι οι σπασμοί θανάτου αυτού του κόσμου που ηττημένος και θανάσιμα πληγωμένος δεν εννοεί να αφεθεί στο θάνατο του.
Στη μάχη της Σελασίας δε νίκησε ο Αντίγονος αλλά ο `Αρατος.Και ο `Αρατος ή καλύτερα οι
Τύποι του `Αρατου που κατέστρεψαν την προσπάθεια του Κλεομένη θα σκάψουν το λάκκο για
Να πέσει και η ίδια η Μακεδονία.Χωρίς να το καταλάβει ο Αντίγονος είχε καταστρέψει τη μοναδική δύναμη που θα μπορούσε να αντισταθεί στους Ρωμαίους (Αυτή ήταν η διπολική ομάδα αγροτών και εμποροβιοτεχνών οι οποίοι συντελούν στην οικονομική αυτάρκεια του κράτους και στην στελέχωση του εθνικού στρατού).