Το παραμύθι του Μέρμηγκα

Το παραμύθι του Μέρμυγκα
Αντώνης Μπιτσιάνης
[inline:mr.jpg]
Το μυρμήγκι,λοιπόν,λένε άλλοι,
Κάποτε ήταν γεωργός
Και,όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι
Ήταν αγρότης.
`Όμως δεν του έφθανε η δική του καλλιέργεια
αλλά άρχισε να κλέβει και τις ξένες,
τη σοδειά όλων των ανθρώπων να την κλέβει κάθε μέρα,
και τη νύχτα αν μπορούσε.
Να μην αφήνει κανένα σπόρα του γείτονα και διπλανού του,
Είτε αυτός ήταν μικρός είτε μεγάλος.
`Όταν όμως ο Θεός διαπίστωσε την κακία και την αδικία του,
τη φοβερή του οργή έστειλε σ’αυτόν.
Το μυρμήγκι φάνηκε το πιο άχρηστο από τα ζώα.
`Ετσι το σώμα του άλλαξε τελείως,
δεν άλλαξε όμως η φύση του,
αλλά πάλι κλέβει όλη τη συγκομιδή του κόσμου

Ερμηνεία του παραμυθιού
Ο μύρμηγκας,άνθρωπος κάποτε,δεν ικανοποιούνταν με τη δική του σοδιά γι’αυτό άρχισε συστηματικά να αρπάζει τα αγαθά των συνανθρώπων του,είτε αυτοί ήταν φτωχοί είτε πλούσιοι.`Όμως ο Θεός τον αντιλήφθηκε και τον τιμώρησε παραδειγματικά μεταμορφώνοντας τον στο πιο άσχημο και άχρηστο πλάσμα,σε μυρμήγκι.
`Εχουμε,λοιπόν,το τρίπτυχο της τραγωδίας: `Υβρη-νέμεσης-άτη ή το δίπτυχο ύβρη-τίση.Αυτή η αυστηρή τιμωρία ήταν επιβεβλημένη,γιατί ο Θεός ως δίκαιος δεν ανέχεται την πλεονεξία και την κλοπή,αφού στρέφεται κατά του κοινωνικού συνόλου και καθιστά
ατελέσφορο τον ιδρώτα που καθαγιάζει την εργασία.Η κάθε ανέντιμη τακτική και στάση ζωής είναι αντικοινωνική και αντιανθρώπινη,γιατί καταργεί στην πράξη την αξία της φιλεργίας και το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.