Το νόημα της ελληνικής φιλοσοφίας

Το «ευ ζήν» της ελληνικής φιλοσοφίας
Κ.Δεσποτόπουλος

[inline:pl.jpg]
Αφετηριακό αξίωμα της ηθικής φιλοσοφίας των Ελλήνων είναι η κατάφαση της ζωής του ανθρώπου,μάλιστα η αναγωγή της σε ύπατη αξία.Η κατάφαση όμως από τους `Ελληνες του ανθρώπου δεν περιορίζεται απλών στο «ζήν»,αλλά εμπεριέχει και το «ευ ζήν».Και είναι η έφεση του «ευ ζήν» τόσο δυναστική,ώστε να εκδηλώνεται σε περιπτώσεις οριακής αντινομίας του «ευ ζήν» προς το «ζήν»,με ηθική συνέπεια τον τραγικό αφορισμό: «ή καλώς ζήν ή τεθνηκέναι τον ευγενή χρη».
Η ηθική αυτή κατάφαση του «ζήν» με διάταση της προς το «ευ ζήν»,συναιρεί πρωτοδύναμες ανθρώπινες ιδιότητες και λειτουργίες,χαρακτηριστικές των Ελλήνων κατ’εξοχήν.Είναι η παραγωγική εργασία και η άλλη βιοσυντηρητική δράση.Η επίδοση ενθουσιαστικά στην ποίηση,όπως και στην καλλιτεχνία και στη γυμναστική.Η καθαρή θεωρία,ως ζήτηση και βίωση της αλήθειας καθ’ευατήν.Ο έρως,ο διανθρώπινος και ο στραμμένος προς το κάλλος καθ’ευατό ή προς το «όντως ον».