Το μικρασιατικό όνειρο (1915)

Το μικρασιατικό όνειρο (1915)
Γιώργος Αναστασιάδης
[inline:ev.jpg]
Στις 11 Ιανουαρίου 1915 ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος πληροφορήθηκε από τον
`Αγγλο πρέσβυ κάτι πολύ σημαντικό.Η Βρετανική κυβέρνηση ήταν διατεθειμένη να εξασφαλίσει σημαντικές εδαφικές παραχωρήσεις στη Μικρά Ασία.Με την προυπόθεση,βέβαια,οτι η Ελλάδα
Θα διευκόλυνε την Αντάντ όπως ονομαζόταν η συμμαχία Αγγλίας,Γαλλίας και Ρωσίας κατά της
Γερμανίας και Αυστροουγγαρίας.
Την εποχή εκείνη υπολογιζόταν ότι στην Οθωμανική αυτοκρατορία ζούσαν πάνω από δυόμισι
Εκατομμύρια `Ελληνες.Η ζωή των περισσότερων από αυτούς βρισκόταν σε κίνδυνο,διότι η Τουρκία είχε εισέλθει στον πόλεμο,στο πλευρό της Γερμανίας.Η παρουσία του ανθούντος ελληνικού στοιχείου θεωρήθηκε από τους Γερμανούς επικίνδυνη.Και γρήγορα οι `Ελληνες της
Μικράς Ασίας γνώρισαν τρομερούς διωγμούς,ένεκα των οποίων ένας ανυπολόγιστος,αλλά σίγουρα μεγάλος αριθμός,έχασε τη ζωή του,λόγω των απάνθρωπων τουρκικών μέτρων.
Η προοπτική,λοιπόν,της εξάπλωσης της ελληνικής κυριαρχίας σε μικρασιατικό έδαφος χαροποίησε τον `Ελληνα πρωθυπουργό ο οποίος έσπυσε αυθημερόν να ανακοινώσει τα καλά νέα στον βασιλιά Κωνσταντίνο.Σύμφωνα με τις πολιτικές συνήθειες της εποχής,ο βασιλιάς δεν
Περιοριζόταν στο διακοσμητικό ρόλο του ανεύθυνου άρχοντα,αλλ΄’α μετείχε κατά ουσιαστικό
Τρόπο στο πολιτικό γίγνεσθαι.
Οι δύο άνδρες συμφώνησαν οτι η Ελλάδα θα έπρεπε να κινηθεί προς την κατεύθυνση που
Προδιέγραφε η βρετανική κυβέρνηση.Και οι δύο ήταν φίλοι του Ηνωμένου Βασιλείου και πίστευαν οτι η μεγάλη δύναμη έδινε μια σημαντική ευκαιρία να πραγματοποιήσει τους εθνικούς
Στόχους της και να ελευθερώσει τον χριστιανισμό της Ανατολής από τον τουρκικό δεσποτισμό.
(Τελικά το μικρασιατικό όνειρο,που επινοήθηκε από τους χρηματοπιστωτικούς κύκλους του
Λονδίνου (city) και οργανώθηκε από τους Ελληνικούς εφοπλιστικούς ομίλους,κατέληξε στη
Γνωστή τραγωδία της Σμύρνης τον Σεπτέμβριο του 1922.
Ο εθνικός διχασμός,κάτω από την καταλυτική παρέμβαση των Γερμανών ομολογιούχων
(1915-18),απομάκρυνε την εθνική στοχοπροσύλωση από την Μ.Ιδέα και οδηγούσε την
Φεουδαλική ελίτ σε συμφιλίωση με τους Τούρκους.
Επιπλέον,ο σκληρός ανταγωνισμός Γάλλων και `Αγγλων για τη διοικητική κυριαρχία στη
Μέση Ανατολή,δημιούργησε το γεωπολιτικό κενό που επέτρεψε στη νεαρή,μα πονηρή,
ΕΣΣΔ,να επανασυνδέσει την κεμαλική Τουρκία με τον αραβικό κόσμο και να εφοδιάσει με
Ρούχα,τρόφιμα και όπλα τους Τούρκους εθνικιστές)