Το κίνημα του Τυπάλδου

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΤΗΝ ΕΠΑΥΡΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ 1897 – ΤΟ ΑΝΤΙΚΙΝΗΜΑ ΤΥΠΑΛΔΟΥ

του ΙΩΑΝΝΗ Σ. ΠΑΠΑΦΛΩΡΑΤΟΥ

[inline:pn.jpg]
Η φρούρηση του Ναυστάθμου και της Υποβρυχίου Αμύνης ανετέθη στους σημαιοφόρους Καζάκο, Αρ. Κανάρη, Ι. Τσαμαδό και Κ. Φραγκόπουλο, τον ανθυπίατρο Χ. Ζουμή και τον ναυπηγό Γ. Θεοφιλάτο. Επίσης, διέταξε τον σημαιοφόρο Γ. Παπαγεωργίου να καταλάβει τη νησίδα Λέρο πλησίον του Ναυστάθμου, όπου φυλάσσονταν τα πυρομαχικά. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, απέκτησε τον πλήρη έλεγχο των αντιτορπιλικών («Ασπίς», «Βέλος», «Θύελλα», «Ναυκρατούσα» και «Σφενδόνη»). Τέλος, έστειλε στον υπουργό Ναυτικών το εξής τηλεγράφημα: «Κατόπιν των κακόπιστων και κακόβουλων μέτρων της Κυβερνήσεως αναγκάζομαι να λάβω μέτρα αμύνης. Την υπόθεσιν του ναυτικού ζητήματος διαχειρίζεται ο αρχηγός του Στρατιωτικού Συνδέσμου και μετ’ αυτού πρέπει η Κυβέρνησις να συνεννοηθή. Πάσαν επιθετικήν κίνησιν θα αποκρούσω διά των αντιτορπιλλικών». Ο κύβος είχε ριφθεί…
Αν και τα ακριβή γεγονότα δεν είναι απολύτως εξακριβωμένα ως σήμερα (καθώς υπάρχουν διιστάμενες απόψεις μεταξύ των μελετητών), το βέβαιον είναι ότι 25 σκληροπυρηνικοί κατώτεροι αξιωματικοί (από τους 50 οι οποίοι είχαν υπογράψει το αρχικό υπόμνημα προς τον Δαμιανό) συμπαρατάχθηκαν με τον Τυπάλδο. Το επόμενο δίωρο ακολούθησε ένας πόλεμος νεύρων, καθώς η κάθε πλευρά περίμενε από την άλλη να κάνει την πρώτη κίνηση. Στις 17.00 μ.μ. η κυβέρνηση κινήθηκε πρώτη εγκαθιστώντας τμήματα του Πεζικού και του Πυροβολικού στα υψώματα τα οποία βρίσκονται απέναντι από τον Ναύσταθμο. Επίσης, η μοίρα των θωρηκτών (με επικεφαλής το σκάφος «Ψαρρά») ξεκίνησε για να εισέλθει στον Ναύσταθμο προκειμένου να αποτρέψει την προβολή οιασδήποτε αντίστασης με τον όγκο πυρός που διέθετε.