Το ελληνικό έθνος και το Βυζάντιο

Το ελληνικό έθνος και το Βυζάντιο
Γεώργιος Καμαράδος-Βυζάντιος
[inline:bg.jpg]
Πρώτη περίοδος του Βυζαντίου είναι η από του διαχωρισμού το 395 μέχρι το τέλος της βασιλείας του Ηρακλείου.Είναι η περίοδος της Οικουμενικότητας με τον παράλληλο θρίαμβο
Του χριστιανισμού.Είναι η περίοδος ανάκτησης του αρχαίου ρωμαικού κόσμου για να βασιλεύσει στον κόσμο η “Pax Romana”.Βασικά χαρακτηριστικά αυτής της περιόδου είναι και η σχεδόν απόλυτη προσκόλληση στις ρωμαικές και χριστιανικές αξίες,όπως τις είχε κατανοήσει ο ελληνικός και εξελληνισμένος κόσμος της Ανατολής.
Από τις αρχές του 8ου και τα μέσα του 9ου αιώνα μ.χ κατά την περίοδο της εικονομαχίας,
Εμφανίζεται,επιτέλους,ο βυζαντινός εθνικισμός,ως ευρύτατο κίνημα αλληλεγγύης που ενώνει
Πληθυσμούς με διαφορετική εθνική και κοινωνική προέλευση,για να καταλήξει κατά τον 10ο και 11ο αιώνα στη γέννηση του Ελληνοβυζαντινού πατριωτισμού.
Κατά τη τρίτη περίοδο της ισαυρικής και αμοριανής δυναστείας,αφού μεσολάβησαν τα 150 χρόνια που λέγονται σκοτεινά.Είναι η εποχή κατά την οποία οι όροι `Ελληνες και Ελληνισμός
Άρχισαν ν’αποκτούν όλο και περισσότερο τη σημασία που τους νομιμοποιεί στο βυζαντινό
Πολιτισμό.Είναι η περίοδος που οι υπήκοοι της αυτοκρατορίας συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο τους προνομιακούς δεσμούς με την ελληνική αρχαιότητα εξαιτίας της ελληνοφωνίας τους.Για τους Βυζαντινούς ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός και η αρχαιότητα
Αποτελούν δύο σταθμούς της ίδιας κοινωνίας,της δικής τους.