Το Βορειοηπειρωτικό στη σύγχρονη του προοπτική

[inline:vp.jpg]
Η Ελλάδα κινήθηκε τις τελευταίες δεκατίες με ένα φοβικό τρόπο απέναντι στον ελληνισμό του εξωτερικού. Πιθανότατα το σοκ της κυπριακής τραγωδίας, που προκλήθηκε από τις ενέργειες της ελληνικής χούντας, μαζί με την εμφάνιση ζητημάτων στο Αιγαίο με τις γκρίζες ζώνες και την αδυναμία επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, συνδυασμένα με την αύξηση της πληθυσμιακής, οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος της Τουρκίας, οδήγησαν σε μια πρωτοφανή απαισιοδοξία και απροθυμία διατύπωσης διεκδικήσεων.  
Κατά συνέπεια επέλεξε να προτάξει μια κάποια, ανεπαρκή στην πραγματικότητα, βοήθεια για την οικονομική ισχυροποίηση των ομογενών στον τόπο τους.
Πιστεύω ότι αυτή η στάση είχε επιπτώσεις στη συμπεριφορά των ομεγενειακών οργανώσεων. Πρέπει βέβαια να προσμετρήσουμε και άλλη μια παράμετρο, που παρατηρείται σ’ όλες τις ομογενειακές οργανώσεις και στην πρώην ΕΣΣΔ και στην Αλβανία. Ότι δηλαδή οι προσωπικές ανασφάλειες των στελεχών των οργανώσεων σε μια περίοδο καταρρεύσεων και κοσμοϊστορικών αλλαγών, έδωσαν πιο προσωπικό χαρακτήρα στις πολιτικές επιλογές των στελεχών αυτών.