Το αληθινό πρόσωπο του ναζισμού

Το αληθινό πρόσωπο του ναζισμού
Μαρία Τζαμαλή
[inline:kt.jpg]
Δεν ξεχνιούνται εκείνες οι εικόνες.Εκείνες οι μέρες δεν περνούν εύκολα στην Ιστορία.`Ερχονται
Και ξανάρχονται στο μυαλό,όχι μόνο αυτών που είδαν τη φρίκη με τα μάτια τους αλλά και εκείνων που την ξανάζησαν μέσα από τις αφηγήσεις των παπούδων και των γονιών τους,μέσα
Από τα γραπτά και τα ντοκουμέντα της δυστυχίας.
Οι μέρες της Κατοχής στην Ελλάδα,είναι από εκείνες τις στιγμές που η Ιστορία κλείνει τα μάτια
Από ντροπή,και οι άνθρωποι σηκώνουν τα χέρια μπροστά στο παράλογο της ζωής τους.Και τι
Άλλο παραλογισμός είναι το να βλέπεις τη ζωή σου από τη μιά μέρα στην άλλη να χάνει,όχι μόνο την ομορφιά και το ενδιαφέρον της,αλλά και κάθε αξία,κάθε σκοπό,καταλήγοντας έρμαιο
Στα χέρια του κατακτητή.
Σύμφωνα με ποιά λογική θα μπορούσε κανείς να δικαιολογήσει τα άδεια πιάτα στο τραπέζι,τις
Τουμπανιασμένες κοιλιές,τα πρόωρα γηρασμένα πρόσωπα,πως θα μπορούσε να καταλάβει γιατί τα άδεια βλέμματα των παιδιών,ή τα πτώματα που γεμίζουν τα καροτσάκια του Δήμου είναι
Θέαμα συνηθισμένο πια γι’αυτόν;
Πόσο ειρωνικό αντηχεί αλήθεια η διακήρυξη των Γερμανών θεωρητικών οτι κύριος σκοπός της
“Νέας Τάξης” πραγμάτων στην Ευρώπη ήταν η βελτίωση των όρων της ζωής των κατοίκων της
Ευρώπης,και ότι στις στρατιωτικά κατεχόμενες χώρες θα οργανώνονταν η ζωή γενικότερα,με τάση να εξυπηρετεί το γενικότερο συμφέρον.