Το άσμα του Αρμουρή

Το άσμα του Αρμουρή
Γιώργος Σμπιρίλης
[inline:ba.jpg]
Σαρακηνός εστέκετον,στέκει,αναγελά τον
«Σαρακηνοί έχουν φαριά,που διώκουν τους αέρες,
την φάσα και την πέρδικαν από πτερού την παίρνουν,
και τον λαγόν στον ανήφορον από δρόμου τον σώνουν,
κρατούν και κολακεύουν τα και ελεύθερα τα αφήνουν,
και πάλιν δ’όταν τους φανεί,τρέχουσι,πιάνουσι τα,
και τον Αφράτη ποταμόν ουκ ημπορούν περάσαι.
Και συ με το παρίππιν σου θέλεις να τον περάσεις;»
Το να τα’ακούσει ο νεότερος,πολλήν μανίαν πήρεν.
Πτερνιστηρέαν τον μαύρον του,δια να περάσει πέρα.
`Ητον ο Αφράτης δυνατός,ήταν και βουρκωμένος,
είχεν και κύματα βαθέα,ήτον και αποχυμένος,
πτερνιστηρέαν τον μαύρον του κρούει και υπάγει.

Ερμηνεία Κειμένου
Το άσμα του Αρμουρή,το οποίο διασώθηκε με την προφορική του παράδοση
Στην Κύπρο,είναι ένα σύντομο έπος (αριθμεί περί τους 200 στίχους) και έχει
Έντονα τα χαρακτηριστικά του λαικού άσματος.Ο τόπος προέλευσης αποτυπώνεται
Στη γλώσσα,κυρίως στις καταλήξεις.
`Όπως απέδειξε ο Βέλγος βυζαντινολόγος Ερ.Γκρεκουάρ,το άσμα αυτό συντάχθηκε
από μαχητή του βυζαντινού στρατού και απηχεί τη βαθιά συγκίνηση για την ηρωική
αντεπίθεση κατά των Αράβων στα μέσα του 9ου αιώνα.