Τα παλιά καλά χρόνια

Τα παλιά καλά χρόνια

Τρύφωνα Καραβούλια

`Όταν ήμουνα παιδί,περνούσα τις καλοκαιρινές διακοπές στο

Χωριό του πατέρα μου.Στο πατρικό επικρατούσε μια τάση για

Διαρκές καλαμπούρι  από μεγάλους και μικρούς.Τα πειράγματα έδιναν

Κι έπαιρναν,μέχρι η ώρα να πάει εννιά το βράδυ.

Εκείνη τη στιγμή ,το λόγο έπαιρνε ο μεγάλος αδελφός του πατέρα μου:

«Για σωπάτε,να δούμε καμιά είδηση».Συγχρόνως πατούσε το κουμπί

Που έθετε σε λειτουργία την τεράστια ασπρόμαυρη συσκευή.Τηλεκοντρόλ

Δεν υπήρχαν Εξάλλου,ήταν αχρείαστο.Τα κανάλια ήταν μόνο οι δύο ΕΡΤ και

Η ΥΕΝΕΔ.

Με σχεδόν θρησκευτική κατάνυξη οι μεγάλοι,με πνιχτά χάχανα οι μικρότεροι

Και υπό το φόβο απρόβλεπτης κατσάδας ή ανάποδης,παρακολουθούσαν

Αμφότεροι τους ανθρώπους που έκαναν εκείνα τα χρόνια τηλεόραση.

Μόλις το δελτίο τελείωνε ,παρακολουθούσαμε τα αθλητικά και τον καιρό

Κι έπειτα ξανά φασαρία,σχολιασμών των όσων είδαμε ,ενώ στρωνόταν

Το βραδινό τραπέζι.