Τα Νοεμεβριανά

Τα Νοεμβριανά
Kingstonian
[inline:nv.jpg]
Τα Νοεμβριανά λοιπόν έγιναν το 1916. Η χώρα βρισκόταν σε διχασμό και ο Βενιζέλος είχε δημιουργήσει το κράτος της Θεσσαλονίκης. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος θέλοντας να κατευνάσει την Αντάντ, είχε υποσχεθεί τον Οκτώβριο (στον βουλευτή Μπεναζέ, απεσταλμένο του Γάλλου Προέδρου) να της παραχωρήσει σημαντικό πολεμικό υλικό, αλλά αργούσε να υλοποιήσει την υπόσχεση. Στις 3/16 Νοεμβρίου 1916 (η πρώτη ημερομηνία είναι με το παλιό ημερολόγιο), δυνάμεις της Αντάντ υπό τον ναύαρχο Φουρνιέ έκαναν απόβαση στον Πειραιά και επέδωσαν διακοίνωση στην κυβέρνηση απαιτώντας την παράδοση του πολεμικού υλικού. Η κυβέρνηση απέρριψε τη διακοίνωση και αξιοποίησε τον χρόνο για να τοποθετήσει δυνάμεις σε όλα τα στρατηγικά σημεία. Έτσι, όταν στις 18 Νοεμβρίου/1 Δεκεμβρίου τα συμμαχικά αγήματα επιχείρησαν να καταλάβουν θέσεις στην περιοχή των Αθηνών, με τη βεβαιότητα ότι αρκούσε μια επίδειξη δύναμης για να συνθηκολογήσει η κυβέρνηση, βρήκαν απρόσμενη και σκληρή αντίσταση. Έγιναν αιματηρές συγκρούσεις με πολλούς νεκρούς και από τις δύο πλευρές (194 συμμάχους και 82 Έλληνες). Ταυτόχρονα, το γαλλικό ναυτικό βομβάρδισε την Αθήνα με αρκετούς νεκρούς στον άμαχο πληθυσμό.

Τελικά ο Κωνσταντίνος συμβιβάστηκε και παραχώρησε ένα μέρος του υλικού, τα ξένα αγήματα και ακολούθησε διήμερο πογκρόμ εναντίον βενιζελικών πολιτών, με 35 βεβαιωμένους φόνους (και εκατοντάδες ίσως σκοτωμένους ανώνυμους πρόσφυγες, διότι οι πρόσφυγες, οι Κρητικοί και οι επιφανείς βενιζελικοί έμποροι ήταν οι τρεις βασικοί στόχοι του πογκρόμ). Περίπου 500 καταστήματα λεηλατήθηκαν, 900 πολίτες φυλακίστηκαν και 30 εφημερίδες έκλεισαν. Κυνηγήθηκαν επιφανείς βενιζελικοί (όπως π.χ. ο δήμαρχος Αθηναίων Εμμ. Μπενάκης) αλλά και απλοί πολίτες• για παράδειγμα, λεηλατήθηκε το καφενείο του παππού της γυναίκας μου στον Πειραιά επειδή ήταν στέκι Κρητικών. Ακολούθησε ο ολοσχερής αποκλεισμός της παλιάς Ελλάδας από δυνάμεις της Αντάντ, το ανάθεμα κατά του Βενιζέλου τον Δεκέμβριο και τελικά τον Μάιο ο εξαναγκασμός του Κωνσταντίνου σε φυγή στο εξωτερικό και η ενθρόνιση του γιου του, του Αλέξανδρου.