Τα βενετοκρατούμενα Επτάνησα

Τα βενετοκρατούμενα Επτάνησα
Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
[inline:be.jpg]
Μέσα στις ζοφερές συνθήκες της τουρκοκρατίας,το μοναδικό σχεδόν
Τμήμα του ελληνισμού που απέφυγε την πολύχρονη τουρκική κατάκτηση
Ήταν τα νησιά του Ιονίου,τα οποία από τα τέλη του 14ου αιώνα είχαν μπεί
Στο στόχαστρο της Γαληνότατης Δημοκρατίας της Βενετίας.`Ετσι η Κέρκυρα
Έγινε βενετική κτήση το 1386,ενώ η Κεφαλονιά,η Ζάκυνθος και η Ιθάκη,μετά
Τη μακροχρόνια διεκδίκηση τους από τους Βενετούς και Τούρκους ,περιήλθαν
Εντέλει στη Βενετία:Η Ζάκυνθος το 1485,το 1500 η Κεφαλονιά και το 1503 η Ιθάκη.
Την εποχή εκείνη τα Επτάνησα παρουσίαζαν μια δημογραφικά μεικτή εικόνα: Αφενός
Είχαν υποστεί τις συνέπειες αλλεπάλληλων τουρκικών επιθέσεων,πειρατικών επιδρομών
Και πολεμικών συγκρούσεων που είχαν γίνει ακόμη και πριν από την `Αλωση της Πόλης,
Τόπος μετανάστευσης για τους `Ελληνες,κυρίως της Πελοποννήσου,που ήθελαν να αποφύγουν
Τον Οθωμανικό ζυγό.Ιδίως μετά την πτώση του Μυστρά και την απώλεια των βενετικής κτήσεων
Της Ναυπάκτου,της Μεθώνης και της Κορώνης,η εισροή αυτή των προσφύγων εντάθηκε.Πάντως
Οι Βενετοί είχαν φροντίσει από νωρίς να ενισχύσουν δημογραφικά και στρατιωτικά τα Επτάνησα.
`Ετσι το 1498,εκατόν πενήντα οικογένειες από το Ναύπλιο,τη Μεθώνη,τη Μάνη καθώς και από
Την ιταλική χερσόνησο ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για μετεγκατάσταση στη Ζάκυνθο,όπου
Τους διανεμήθηκαν φέουδα.Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκαν οι μεγάλοι οίκοι Σιγούρου,
Σουμάκη,Κομούτου,Μινώτου που αποτελούσαν έκτοτε την κλειστή αριστοκρατία του νησιού
Και ανέλαβαν το βαρός της στρατιωτικής υπεράσπισης του,κατά τα ευρωπαικά φεουδαλικά πρότυπα.