Τα βάσανα της τουρκικής σκλαβιάς

Τα βάσανα της τούρκικης σκλαβιάς

Μην κλαίς ,μην απελπίζεσαι μητέρα
Που βγήκα στα βουνά κι έγινα κλέφτης
`Ενας χαιντούτ,μητέρα ένας αντάρτης,
κι σ΄΄αφησα,να κλαίς τον πρωτογιό σου
Οι Τούρκοι φταίν αν κλαίν τόσες μητέρες

Κι η καρδιά μου ,μητέρα συ το ξέρεις
Τον Τούρκο δεν αντέχει να υποφέρει
Αφέντη στο αγιασμένο μας καλύβι
`Οπου μεγάλωσα με τα’άλλα
αδέρφια και το πρώτο σου ήπια γάλα