Προτροπές πρός τους Ρωμαίους

Προτροπές προς τους Ρωμαίους
Homo Reflectus

Κείμενο
[inline:rm.jpg]
«Ας μιμηθούμε τους δικούς μας Βρούτους,τους Κάμιλλους,τους Δέκιους,τους Κούριους,τους Φαβρίκιους,τους Σκίπιωνες και τους αμέτρητους άλλους που
στερέωσαν αυτήν την πολιτεία.Σ’αυτούς εγώ βέβαια δίνω μια θέση ανάμεσα στους
αθάνατους θεούς.Ας αγαπούμε την πατρίδα,ας υπακούμε στη σύγκλητο,ας προσέχουμε τους καλούς πολίτες.Ας περιφρονούμε τα κέρδη της στιγμής,ας φροντίζουμε για την
υστεροφημία μας.Ας θεωρούμε άριστο αυτό που είναι σωστό.Ας ελπίσουμε όσα θέλουμε,αλλά ας υπομένουμε οτιδήποτε συμβεί.Να πιστεύουμε,τέλος,πως το σώμα
των γενναίων ανδρών και των μεγάλων ανθρώπων είναι θνητό,οι δυνάμεις όμως της
ψυχής και η δόξα της αρετής είναι αιώνια»

Ερμηνεία
Η Ρώμη ξεκίνησε την πολιτική της σταδιοδρομία ως μια κλειστή συντηρητική κοινωνία όπου οι ευπατρίδες και η μεσαία τάξη μέσα από το πολιτικό κανάλι της
Συγκλήτου και του στρατού (οπλίτης-πολίτης) άμβλυναν τις ταξικές,αντιθέσεις και
Προχωρούσαν μέσα από τις εδαφικές κατακτήσεις στη μετατροπή της ρωμαικής πολιτείας από πόλη-κράτος σε πολυεθνική αυτοκρατορία.
Τότε φάνηκαν τα πρώτα σημάδια παρακμής: Το ξένο κεφάλαιο και όσοι έμποροι
Είχαν δοσοληψίες μαζί του,αυτονομήθηκαν από την κοινωνία και έφεραν στη ρωμαική
Καθημερινότητα τον θρησκευτικό συγκριτισμό,πολιτισμική ομπρέλα για τον ερχομό
Αλλοδαπών μετοίκων και την αλλοτρίωση της εργατικής τάξης μέσα από την άνθηση της
Δουλείας.Επιπλέον,οι διανοούμενοι είχαν εγκαταλείψει την ανθρωπιστική εφαρμογή της
Γνώσης τους και είχαν προσκολληθεί στην υπηρεσία του πολιτικού αμοραλισμού.
Αυτά τα φαινόμενα κατηγορεί ο επιφανής Ρωμαίος ρήτορας και προσπαθεί,μέσω της
Ανάκλησης του συναισθήματος,να στρέψει τα μεσαία και λαικά στρώματα στις ιδεαλιστικές αρχές της τάξης,της πειθαρχίας,της σεμνότητας και του ορθολογιστικού καταναλωτισμού.