Πέτρινα χρόνια

Πέτρινα χρόνια
Ο Πολίτης
[inline:pt.jpg]
Ανοίγοντας το πάζλ των αναμνήσεων μου τώρα που μεγάλωσα και πήγα στο χωριό μου
Στη Χαλκιδική να περάσω τα τελευταία χρόνια της ζωής μου,θυμήθηκα και ένα σκληρό
Περιστατικό.`Όταν ήμουν μικρή και επιθυμούσα να χαρώ τη λαχτάρα και γοητεία του
Καλοκαιριού,ο πατέρας μου με εξήγησε στοργικά ότι η σοδειά δεν πήγε καλά και ότι
Δεν είχε τα λεφτά να πληρώσει τα δίδακτρα για την εγγραφή μας στο δημοτικό σχολείο.
Οπότε έπρεπε να φυλάξω για κάποιες μέρες ένα μικρό παιδί στο χωριό Ανδρομέρι.
`Ετσι μικρό κορίτσι βρέθηκα κοντά στη Ρεντίνα για να φροντίζω ένα παιδί που ούτε
το ήξερα,ούτε με ήξερε.Τελικά η αποστολή τέθηκε σε επιτυχία.Το παιδί,ευτυχώς,ήταν
πειθαρχημένο,με υπάκουε και οι γονείς του φρόντιζαν να με ξεκουράζουν.`Όταν τέλη
Αυγούστου γύρισαν στα Σαννα,ο πατέρας μου Πέτρος πήρε ανακουφισμένος τα χρήματα
Για να γράψει τα 3 παιδιά του στις επόμενες τάξεις του δημοτικού σχολείου και να συνεχίσουν την μόρφωση τα παιδιά του.
Τα χρόνια ήταν σκληρά και πέτρινα.Δεν έφθανε το χαμηλό βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων,είχαμε και τα περιβόητα δίδακτρα για να αποτελειώσει τον απελπισμένο
Γονιό που είτε έκανε δεύτερη δουλειά είτε έκανε προσωρινά τα παιδιά του παραγιούς
Για να βρεθούν τα χρήματα και να συνεχίσουν τα τέκνα του την μόρφωση τους.
Φυσικά πολλοί γονείς ποτέ δεν μάζευαν το ποσό και απομάκρυναν τα παιδιά τους το
Σχολείο κάνοντας τα αμόρφωτους χειρόνακτες που φοβόντουσαν τις προκλήσεις της ζωής,έτρεμαν τον πλούσιο και υπάκουαν τυφλά στα κελεύσματα της βουλευτοκρατίας