Ο Χ.Τρικούπης καυτηριάζει τη λειτουργία του πολιτεύματος
Ο Χ. Τρικούπης καυτηριάζει τη λειτουργία του ελληνικού πολιτεύματος
[…] Καλούνται εις την εξουσίαν κυβερνήσεις αποκρουόμεναι παρά της πλειοψηφίας του Έθνους, χορηγείται εις αυτάς η διάλυσις της Βουλής και συνάμα παν μέσον επηρεασμού των συνειδήσεων του λαού και νοθεύσεως των εκλογών, και λέγομεν ύστερον, ότι πταίει ο λαός διά την τοιαύτην κατάστασιν. Τι δύναται ο λαός κατ’ αυτής; Ουδέν άλλο ή να επαναστατήση˙ αλλά τις ο δυνάμενος να κατακρίνη ευλόγως τον λαόν διότι την επανάστασιν θεωρεί ως έσχατον καταφύγιον, και πριν ή προέλθη εις αυτήν ζητεί να ίδη εξαντλούμενα όλα τα προληπτικά μέσα.
Αν δεν
πταίει ο λαός, πταίουν οι πολιτευόμενοι, λέγουσιν οι άλλοι, και η εξαχρείωσις
αυτών ευθύνει το Έθνος, αφού ούτοι εις το Έθνος ανήκουσιν. Απαντώμεν ότι η
διαγωγή των πολιτευομένων θα ηύθυνε το Έθνος, αν η Ελλάς αυτοδιοικείτο, αλλ’
αφού διά της διαστροφής του Συντάγματος και της εικονικότητος της Βουλής
κυβερνάται πράγματι η Ελλάς ως μοναρχία απόλυτος, επόμενον ήτο να καταστώσι και
οι πολιτευόμενοι οποίους διαπλάττει αυτούς το νόθον καθεστώς.
Χ. Τρικούπης, «Τις πταίει;», εφημ. Καιροί, 29 Ιουνίου 1874.
Πηγή: Περί Τρικούπη, Ανάλεκτα, Αθήνα 1912, τόμ. Α‘ (ΙΔ‘), σ. 428.