Ο τορπιλισμός της `Ελλης

Ο τορπιλισμός της `Ελλης

Γιώργος Σεφέρης

Βούλιαξαν την «`Ελλη»…προσπάθησα να φανταστώ το ασπροθαλασσιτικό

Λιμάνι,το μάζεμα των κακοταξιδεμένων και ξενυχτισμένων κορμιών ,τους

Μικροπουλητάδες,την ατμόσφαιρα της δέησης και του θαύματος.ο

Πρώινος ήλιος,η θάλασσα,το καραβάκι στολισμένο μ’όλες του τις σημαίες.

Τα’άσπρα σκουφιά του αγήματος στο κατάστρωμα.

Και ξαφνικά,χωρίς να φανεί τίποτε,χωρίς να φανεί τίποτε,χωρίς να

Περιμένει κανείς τίποτε,σαν άνδρας που σωριάζεται με μια μαχαιριά στη

Ράχη  καθώς ψέλει  ο παπάς,τις τρεις τορπίλες,τη φωτιά στο καράβι,τον

Τρόμο στ’ανθρωπομάζεμα.Προσπάθησα ακόμη να φανταστώ το νέο παλικάρι,

Τον καπετάνιο του υποβρύχιου που έκανε την άναντρη πράξη,κι αν δεν είχε

Στο στόμα του,την ώρα εκείνη,μια γέψη σα να είχε μασήσει σκατά.