Ο πόλεμος κατά των Βουλγάρων

Ο πόλεμος κατά των Βουλγάρων
Ο Πολίτης
[inline:ke.jpg]
Βρισκόμαστε κοντά στα 760.Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος `Ε ήταν απασχολημένος με το
Κυνήγι των μοναχών και των εικόνων.Είπαμε οι επαναστάτες και οι διαφωτιστές δεν έχουν
Καλή τύχη σε αυταρχικά καθεστώτα.Το σύστημα τους θεωρεί δημόσιους κινδύνους και τους
Περιθωριοποιεί ή τους δολοφονεί.
Εγώ ο Νικόλαος Κομήτης πέρασα δύσκολες στιγμές ώσπου να πείσω την πολιτεία ότι ήμουν
Εικονομάχος.Η γυναίκα μου Ζωή έκρυβε τις εικόνες στο πατάρι και τις έβαζα στη θέση τους όταν
Περνούσε ο κίνδυνος.Μάλιστα συγκέντρωνε τις φίλες τις και τις καθοδηγούσε πως να αντιμετωπίζουν τους “άπιστους” και “σαρακηνόφρονες” κυβερνητικούς.
Μέσα στο διχασμό να προέκυψαν και οι Βούλγαροι.Αυτοί ήταν περίεργος λαός που ζούσε
Αποκομμένος στο Δούναβη.Είδαν τον κίνδυνο και κατέβηκαν στο νότο για να λεηλατήσουν ή και να κατακτήσουν την Θράκη.Πολλές φορές ομάδες τους πήγαν στις πόλεις για να κάψουν τα αρχόντικα και να τις εκκλησίες.Ο κίνδυνος υποδούλωσης μας ήταν ορατός.
Τότε είδαμε τον ηγέτη.Ο Κωνσταντίνος `Ε παραμέρισε προσωρινά το εκκλησιαστικό ζήτημα και
Μέσα από αγγελιοφόρους κάλεσε τον λαό σε πανστρατιά.Πήγα και εγώ αν και δεν βρισκόμουν
Στη καλύτερη κατάσταση.`Ηθελα να δείξω στους Ουννοτάταρους ότι τα σύνορα είναι ιερά και δεν έχουν το δικαίωμα να τα παραβιάζουν.
Η κρίσιμη μάχη έγινε στα Λειψοσώρια,ένα χωριό κοντά στην Ανατολική Ρωμυλία.Οι Βούλγαροι
Έπαιξαν αρκετά επιθετικά,αλλά παραμέλησαν το κέντρο τους και το βυζαντινό ιππικό τους
Υπερφαλάγγισε.`Ημουν και εγώ ένας από αυτούς που σκότωσε δυναμικούς Βούλγαρους οπλίτες.Στην αρχή έτρεμα,μα η Παναγιά μου έδωσε θάρρος.Στη κορύφωση της μάχης έμοιαζα με τον `Αγιο Γεώργιο που καμακώνει το Δράκο-νέφελιμ.
`Επειτα από την ήττα τους οι Βούλγαροι μάζεψαν τα πράγματα τους και έφυγαν για τις στέππες του Βορρά.Σας πληροφορώ ότι έκαναν χρόνια να κατέβουν από τις ορεινές τους
Κρυψώνες στις βυζαντινές πολιτείες.