Ο θρήνος της Σμύρνης

Ο θρήνος της Σμύρνης
`Ερνεστ Χέμινγουει
[inline:fs.jpg]
Η πιο άγρια εικόνα ήταν οι γυναίκες στην προκυμαία με τα νέκρα παιδιά τους στην αγκαλιά.
Δεν μπορούσες να τους τα πάρεις απ’τα χέρια.Μερικοί είχαν πεθάνει εδώ και μιά εβδομάδα.
Αυτό όμως δεν άλλαξε τίποτε.Δε σ’άφηναν να τα ξεκολλήσεις από πάνω τους.`Οσο και να
Πάλευες,δεν θα τα καταφέρεις τίποτε.
Κι οι ίδιες οι γυναίκες έμειναν ζωντανές.Αυτό ήταν το πιο παράξενο σ’όλη την ιστορία.Είχαν
Μιά άγρια δύναμη μέσα τους που τις κρατούσε ζωντανές.`Οχι όλες βέβαια,αλλά οι περισσότερες
Μερικοί ξεψυχούσαν,χωρίς να το καταλάβουν και χωρίς να πιστεύεις και ο ίδιος.Το μόνο που
Μπορούσες να κάνεις τότε ήταν να τις τραβήξεις στην άκρη της προκυμαίας.
Θα περνούσε πολύ καιρός για ν’αδειάσει καί το λιμάνι της Σμύρνης από τα κουφάρια που κολυμπούσαν στην επιφάνεια.Φρικτό θέαμα,μα την πίστη μου.Το ένα πτώμα ακουμπούσε
Τ’άλλο.Και γύρω τα ξένα καράβια.Ως ουδέτερες δυνάμεις,δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε.
`Ετσι τα πληρώματα παίζανε πόκερ στο κατάστρωμα και γύρω έπλεαν τα κουφάρια.