Ο εξελληνισμός του Βυζαντίου

Ζαχαρία Ορφανουδάκη
Ο εξελληνισμός του Βυζαντίου

[inline:bz.jpg]
Οι κατακτήσεις των Αράβων και η εγκατάσταση των Σλάβων και Βουλγάρων περιόρισαν σημαντικά την έκταση του βυζαντινού κράτους.Η πιο σημαντική συνέχεια του περιορισμού αυτού ήταν να χαθεί ο χαρακτήρας του «οικουμενικού» κράτους.Το Βυζάντιο ήταν πια αναγκασμένο να στηρίζεται στις επαρχίες που οι κάτοικοι τους είναι `Ελληνες ή εξελληνισμένοι και παίρνει την μορφή Ελληνικής αυτοκρατορίας.
Κορμός του κράτους είναι τώρα η Μ.Ασία που ήταν εξελληνισμένη από τα αρχαία χρόνια.`Ολες οι επαρχίες,έξω από λίγες εξαιρέσεις,ήταν εξαρτημένες εκκλησιαστικά από το πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και όλη η αυτοκρατορία μιλούσε ελληνικά.Η ορθοδοξία λοιπόν και ο ελληνισμός γίνονται τα στηρίγματα του κράτους αφού οι επαρχίες με την πλειοψηφία των μονοφυσιτών έχουν χαθεί.
Κάθε κοινότητα είχε και κάποια αυτοδιοίκηση και όλα τα μέλη της φρόντιζαν για τα κοινά προβλήματα,όπως το πότισμα των ζώων και των χωραφιών,το άλεσμα,τη χρήση γενικά των μύλων.
Αυτοί οι παράγοντες,εξελληνισμός,θρησκευτική ενότητα,κοινότητα με ελεύθερους γεωργούς και μικροεμπόρους,θα εξασφαλίσουν στο Βυζάντιο μια στερεότητα που αποδείχθηκε σωτήρια στις κρίσιμες ώρες του 7ου και 8ου αιώνα όταν απειλήθηκε σοβαρά από τις γειτονικές χώρες και αυτοκρατορίες.