Οι συνεπείες της εικονομαχίας
Δημήτριος Καλτσούλας
[inline:ek.jpg]
Τελικά,νίκησε η Ορθοδοξία,που στις δύο συνόδους δογμάτισε ότι δε λατρεύεται
Η εικόνα,αλλά τιμάται το εικονιζόμενο πρόσωπο.Γενικά:Α) Το κράτος νίκησε τις
Διασπαστικές δυνάμεις,Β) Ρυθμίστηκαν οι σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας,
Γ) Καταδικάστηκαν η τυπολατρία,Δ) Οι πάπες στράφηκαν στη Δύση από αντίθεση
Προς την Ανατολή.

Οι συνέπειες της εικονομαχίας
[inline:at.jpg]
Στις 13 Μαρτίου 843 το θρησκευτικό κίνημα με πολιτειακές και οικονομικές τάσεις των λαών της Ανατολικών Μικράς Ασίας καταλύθηκε από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα προς όφελος της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.Μεγάλη χαρά
Πήραν οι μοναχοί,οι οικονομικοί στυλοβάτες της επαρχίας,που είχαν γνωρίσει
Στα χρόνια του πολιτισμικού αυτού εμφυλίου μεγάλο διωγμό.
Βέβαια,ο φιλελεύθερος βίος και η αστικοποίηση της οικονομίας διατηρήθηκαν στην
Βυζαντινή αυτοκρατορία,όμως ο εμφύλιος πόλεμος είχε δημιουργήσει ένα τεράστιο γεωστρατηγικό πρόβλημα με τη Δύση.`Οσο το Βυζάντιο και ο Πάπας είχαν το ίδιο
Θρήσκευμα υπήρχε κάποια ισορροπία δυνάμεων και οι `Ελληνες μπορούσαν να
Επεμβαίνουν στα πράγματα της Δύσης.Με την έκρηξη της εικονομαχίας και την
Βίαιη καθιέρωση της ανεικονικής θρησκείας στο Βυζάντιο,το Βατικανό βρήκε το
Ηθικό πρόσχημα να γίνει το ενοποιητικό στοιχείο των τοπικών βασιλείων της
Δύσης.Η στέψη του Καρλομάγνου το 800 ήταν και η απόδωση του δικαιώματος
Του Ρωμαίου πολίτη στους Φράγκους,κάτι που πράκτικα σήμαινε ότι η Δύση
Αποκτούσε ένα οριακό προβάδισμα στη νομική και οικονομική διαχείριση των
Βαλκανίων και της Μεσογείου.Αυτόματα,η βυζαντινή αυτοκρατορία είχε
Μετατραπεί σ’ένα «ανατολίτικο» βασίλειο ισότιμο με τις μουσουλμανικές
Ηγεμονίες της Μέσης Ανατολής.
Η στρατιωτική τάξη,με την έγκριση της Συγκλήτου,της Εκκλησίας και των
Γεωργικών κοινοτήτων προσπάθησε να αναστηλώσει το μεγαλείο της Βυζαντινής
Αυτοκρατορίας νικώντας Νορμανδούς,Βούλγαρους και `Αραβες ώστε να καταφέρουν
Οι `Ελληνες να περισώσουν τα πολιτικά και οικονομικά τους κεκτημένα στην Αν.Μεσόγειο.`Όταν αυτή,για εσωτερικούς λόγους,κατέρρευσε η «Ρωμανία» υπήρχε
Μόνο στη σφαίρα των δημοτικών τραγουδιών και της παράδοσης.
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης