Οι πολιτικές δυνάμεις και η αριστερά (1926-1935)

Το πολιτικό παιγνίδι και η Αριστερά (1926-1935)
Α.Μωραίτης
[inline:rz.jpg]
Τα λαικά στρώματα εμφανίζονται μοιρασμένα σ’αυτή τη σύγκρουση Βασιλικών-βενιζελικών
Και πλαισιώνουν τους πολιτικούς σχηματισμούς και συμμετέχουν ,άλλοτε δραστήρια και
Άλλοτε υποτονικά,στην πολιτική ζωή.
Σταδιακά,ένα τμήμα τους,κυρίως εργάτες,μικροεπαγγελματίες και διανοούμενοι,γνωρίζονται
Με το αριστερό κίνημα και δένεται μ’αυτό.Η κατάσταση κάπως μπερδεύεται.Η νέα πολιτική
Δύναμη,το κομμουνιστικό κόμμα,περνώντας μέσα από πολύχρονη εσωτερική κρίση,πιστεύει
Πως βρίσκει την πολιτική της φυσιογνωμία μέσα στα πρότυπα των λαικών μετώπων της
Διεθνούς και κατορθώνει να διευρύνει τις δυνάμεις και την επιρροή της,σε βάρος κυρίως της
Βενιζελικής παράταξης.
Φυσικά,η αστική τάξη,μέσω του κόμματος των φιλελευθέρων,αντιμετώπισε νομοθετικά τον
Κομμουνιστικό κίνδυνο.Επιπλέον,σημειώνουμε ότι το ΚΚΕ δεν μπόρεσε να διακρίνει πόσο
Χάσμα χώριζε τους αστούς αντιπάλους του και να το εκμεταλευτεί επιδέξια (είναι γνωστές οι
Αναφορές του στην εφημερίδα Ριζοσπάστης στους “βενιζελοφασίστες” πολιτικούς ηγέτες και
Στους “σοσιαλφασίστες” φιλελεύθερους συνδικαλιστές)