Νεκροταφείο πλοίων

Νεκροταφείων πλοίων

Βασιλική Λάζαρη

Την ώρα που η θλίψη και η οργή φώλιασε στην ψυχή μας,ένας γλάρος πέταξε

Και μας πήρε στα φτερά του.Μας ταξίδεψε στη Χίο ,στα χωριά Θόλος και Πλωμάρι

Και στη Θεσσαλονίκη,πάνω από τα ξυλοναυπηγεία..Ακούμε από ψηλά τους ήχους

Από σφυριές.

Σκαλωσιές ,μαστόρια,καίκια υπό κατασκευή .

Πλησιάζοντας ,αρχίζεις να καταλαβαίνεις.Κομμάτια ξύλων κείτονται σ’όλο το

Άπλωμα μέχρι την ακροθαλασσιά.Παραξενοί σχηματισμοί .Μοιάζουν με ναυάγια,αλλά δεν

Είναι.Είναι σπαράγματα καικιών με προσεκτικές τομές.Είναι πρόγραμμα καταστροφής

Μεθοδευμένο.Το σιδεροπρίονο έκανε κομμάτια τα καίκια.Αυτά τα σκαριά δεν θα

Αρμενίσουν ποτέ ξανά στα πέλαγα,δεν θα φλερτάρουν ποτέ ξανά στα πέλαγα ,δεν θα

Φλερτάρουν ξανά με τους γλάρους,δεν θα ορτσάρουν στον καιρό,δεν θα τα γλυκοφιλήσει

Το άγιο κύμα.Τα καίκια είναι σπασμένα ,καταδικασμένα σ’ένα αργό θάνατο ,με το ξύλο

Τους να αναπνέει και τα χρώματα τους ολοζώντανα.