Μια επονείδιστη εθνικά πράξη

Μια επονείδιστη εθνική πράξη
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης
[inline:vn.jpg]
Στα 1930 μια συνηθισμένη μουντή Σκανδιναβική ημέρα ο Σουηδός πρόεδρος των Νόμπελ Ειρήνης έλαβε μια επιστολή από τον `Ελληνα πρωθυπουργό Ελευθέριο
Βενιζέλο ο οποίος πρότεινε να απονεμηθεί νόμπελ ειρήνης στον Κεμάλ! Η
Επειχηρηματολογία του ήταν κάθετη και απόλυτη: «Ο Κεμάλ με την δράση του
Συνέβαλε στην ειρήνευση της Ανατολικής Μεσογείου και με τις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία συντέλεσε στην προσέγγιση της Δύσης με τους
Τούρκους απαλείφοντας διαμάχη αιώνων».
Ούτε βυζαντινός αυτοκράτορας της εσχάτης παρακμής,δεν θα έγραφε τόσο ντροπιαστική και υποτελική επιστολή.Ο Κρητικός πολιτικός παρέλειπε να
Αναφέρει ότι ο Κεμάλ ειρήνευσε την Μ.Ασία σφάζοντας `Ελληνες,Αρμένιους
Και Κούρδους ενώ πολλά άτομα αυτών των μειονοτήτων οδηγήθηκαν σε προλεταριοποιημένη προσφυγιά χωρίς μέλλον.
Η ισχυρή πίεση των `Αγγλων και Αμερικάνων διανοουμένων και ο αντιτουρκισμός
Της διεθνής κοινής γνώμης έπαιξαν το ρόλο τους και ο Κεμάλ δεν πήρε το βραδείο
Νόμπελ.Το σύστημα δεν είχε υπολογίσει ότι οι φρικαλεότητες ήταν ακόμη νωπές .
Οι ανταποκρίσεις των εφημερίδων και κυρίως τα εκτενή αφιερώματα του διεθνούς
Κύρους περιοδικού “National Geographic” για την καταστροφή είχαν κάνει πολύ
Καλή δουλειά.
Παράλληλα,ο μέσος `Ελληνας κατάλαβε ότι ο Βενιζέλος του μεσοπολέμου,κάτω από
Την πίεση των διεθνών τραπεζικών κύκλων,αναγκαζόταν να ασκήσει μια εξωτερική
Πολιτική που δεν εξυπηρετούσε τα ελληνικά εθνικά δίκαια,μα των Γαλλοιταλών και των
Μικρασιατών Φραγκολεβαντίνων.