Μακρυγιάννης και Δεριγνύ

Μακρυγιάννης και Δεριγνί
`Ιστωρ

Εκεί που έφτιακνα τις θέσεις εις τους Μύλους ήρθε ο Δεριγνί να με ιδεί.Μου λέγει.Τι κάνεις αυτού; Αυτές οι θέσεις είναι αδύναμες.Τι πόλεμο θα κάμετε με τον Μπραίμη αυτού;-Του λέγω,ε΄λιναι αδύνατες οι θέσεις μας κι εμείς,όμως είναι δυνατός ο Θεός όπου μας προστατεύει και θα δείξομεν την τύχη μας σ’αυτές τις θέσεις τις αδύνατες.Κι αν είμαστε ολίγοι εις το πλήθος του Μπραίμη,παρηγοριόμαστε μ’έναν τρόπο,ό,τι η τύχη μας έχει τους `Ελληνες,πάντοτε ολίγους.`Ότι αρχή και τέλος,παλαιόθεν και ως τώρα,όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε.Τρώνε από εμάς και μένει και μαγιά.Και ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν κι όταν κάνουν αυτή την απόφαση,λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν.Η θέση όπου είμαστε σήμερα εδώ είναι τοιαύτη και θα ιδούμε την τύχη μας οι αδύνατοι με τους δυνατούς.-Πολύ καλά,είπε ο Γάλλος ναύαρχος κι αποχώρησε.