Μέρες εθνικού Μεγαλείου (1918)

Μέρες εθνικού Μεγαλείου (1918)
Νεκτάριος Κατσιλιώτης

[inline:el.jpg]
Στον πόλεμο για τονδιαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας προστέθηκε και η Ελλάδα,μια χώρα μικρή σε μεγέθη υλικά,αλλά μεγάλη σε ψυχικά αποθέματα.Είχε απέραντες εθνικές διεκδικήσεις: Βόρεια `Ηπειρος,Ιωνία,Πόντος,Δωδεκάνησα και Κύπρος.Το έργο της ελληνικής διπλωματίας δεν ήταν εύκολο γιατί οι ξένοι δεν είχαν τη διάθεση να ευνοήσουν τα σχέδια της γιατί διεκδικούσαν τα ίδια εδάφη ως σφαίρα οικονομικής επιρροής.
«`Όμως η Ελλάδα έχει φοβερό στρατό.Σχεδόν μόνος του υπέταξε τον ενωμένο γερμανοβουλγαρικό στρατό στο ανατολικό μέτωπο,κάτι που το αναγνώρισαν και οι ξένοι στρατηλάτες.
`Επειτα είναι ο Βενιζέλος.Θα αφήσει τους διεκδικητές μας να μας την φέρουν.Αυτός είναι έξυπνος και πατριώτης.Παρέλαβε μια Ελλάδα μικρή και ασήμαντη και την έκανε μεγάλη και τρανή».
Αυτή ήταν η γνώμη του απλού λαού.Και πώς να μην υμνεί τον Βενιζέλο όταν μάθαινε ότι ο `Ασκουιθ τον χαρακτήριζε «έξοχο Κρήτα διπλωμάτη»,ότι ο Ουίλσον ζητούσε τις συμβουλές του,ότι ο Λόιντ Τζώρτζ είχε μετατραπεί σε πειθήνιο όργανο του και ότι σ’ένα δημοψήφισμα ανακηρύχθηκε κορυφαίος πολιτικός;
Φυσικά σε μια τέτοια ατμόσφαιρα ήταν μοιραίο να ζούν με το όραμα της «Πόλης».Οι ένθερμοι οπαδοί του φροντοφώναζαν με χαρά «Βενιζέλε,τι χαρά! Μονάχα εσύ ξέρεις το απέραντο στρατί που βγάζει πέρα από την Αγιά Σοφιά»