Κροίσος και Σόλων

Κροίσος και Σόλων
Διονύσης Αχτύπης
[inline:sk.jpg]

Σ’ένα από τα ταξίδια του ο Σόλωνας πήγε και στη Λυδία,όπου βασίλευε ο Κροίσος.Εκεί,ο Λύδος βασιλιάς του έδειξε τα
Αμέτρητα πλούτη του και τον ρώτησε αν,σ’όλα τα μέρη που πήγε ως τώρα,είδε άνθρωπο πιο ευτυχισμένο και επιτυχημένο.
Ο Σόλωνας του απάντησε: «-Ναι,ξέρω κάποιον που είναι πιο ευτυχισμένος από σένα,τον Τέλλο τον Αθηναίο».
«Και γιατί αυτός είναι πιο ευτυχισμένος;»,ρώτησε με απορία ο Κροίσος.
«-Γιατί σ’ένα πόλεμο των Αθηναίων ο Τέλλος βοήθησε την πατρίδα του να τρέψει τους εχθρούς σε φύγη και να νικήσει,ενώ ο
ίδιος σκοτώθηκε σε μάχη.`Υστερα από την νίκη οι Αθηναίοι τον τίμησαν,στήνοντας του μνημείο,και τον θυμούνται πάντα ως
σωτήρα της πατρίδας τους».
Είπε ο Κροίσος: «-Καλά,ας πούμε πως ο Τέλλος ήταν πιο ευτυχισμένος από μένα.`Όμως,ύστερα από αυτόν,ξέρεις κανένα
Άλλο;»
Συνέχισε ο Σόλωνας: «-Ξέρω τον Κλεόβη και το Βίτωνα,δυο νέους από το `Αργος.Η μητέρα τους ήταν ιέρεια της `Ηρας.
Την ημέρα που γιόρταζε η θεά η ιέρεια έπρεπε να πάει στον ναό,αλλά αργούσαν να φέρουν τα βόδια που θα έσερναν την
Άμαξα της.Τα δυο της αγόρια ζεύτηκαν αυτά την άμαξα και την πήγαν στο ναό.Η μητέρα τους τότε παρακάλεσε τη θεά να δώσει
Στα παιδιά της ό,τι καλύτερο υπάρχει στη γη.Η θεά άκουσε την ευχή της.Τα παιδιά κοιμήθηκαν και δεν ξύπνησαν πιά-πέθαναν
Μ’έναν ευτυχισμένο και ήσυχο θάνατο»
Ο Κροίσος έκανε ένα μορφασμό γκρίνιας και απογοήτευσης και τότε ο Σόλωνας συμπλήρωσε: «-`Ετσι είναι Κροίσε,Κανένας
Να μη λές πως είναι ευτυχισμένος πριν δείς το τέλος του».Μετά από αυτά τα λόγια έφυγε από το ανάκτορο και μπήκε στο πλοίο
Με προορισμό την Αθήνα.
Ο Κροίσος στεναχωρέθηκε από τις απαντήσεις του Σόλωνα,γιατί πίστευε πως με τα πλούτη του έχει κατακτήσει και την ευτυχία.
`Όταν όμως τον έπιασαν αιχμάλωτο οι Πέρσες και τον έβαλαν στην πυρά για να τον κάψουν,θυμήθηκε τα λόγια του σοφού Σόλωνα.
Λένε πως ο Κύρος,ο βασιλιάς των Περσών,όταν άκουσε την ιστορία του,του χάρισε τη ζωή.