Κεφαλλονιά-Σεπτέμβριος 1943

ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ – ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1943
του ΣΑΝΤΙ ΚΟΡΒΑΓΙΑ
[inline:kf.jpg]

Να γιατί ένα πρωί –στις 8 Δεκεµßρίου 1942– ξεκινώντας από την Πρέßεζα µε προορισµό την Κεφαλλονιά, στο αεροσκάφος µου επέßαιναν ο στρατηγός Γκουίντο ντέλα Μπόνα, διοικητής της 26ης Στρατιάς (Ιωαννίνων) και ο µελλοντικός διοικητής της Μεραρχίας Περούτζια, στρατηγός Ερνέστο Τσιµινιέλο, που θα κατέληγε καρατοµηµένος από τους Γερµανούς την 4η Μαΐου 1943 στους Αγίους Σαράντα, στην Αλßανία (το κεφάλι του, µπηγµένο σε έναν πάσσαλο, επιδεικνυόταν στον πληθυσµό σαν τρόπαιο).
Φθάνοντας, απροειδοποίητα, στο Αργοστόλι, αντιλήφθηκα αµέσως ότι ο αιφνιδιασµός του Ντέλα Μπόνα δεν έγινε ευµενώς δεκτός από τους άνδρες της Άκουι, της µεραρχίας πεζικού που από την 1η Μαΐου 1941 κατείχε το µεγαλύτερο από τα Ιόνια νησιά. Πράγµατι, καθώς κατευθυνόµουν προς το ξενοδοχείο, µε σταµάτησε ένας ρωµαλέος και συµπαθητικός λοχαγός από την Τοσκάνη, ο οποίος µε ρώτησε µε ένα υποµειδίαµα: «Πότε θα τους πάρεις πίσω;». Του απάντησα: «Για λόγους ασφαλείας, απαγορεύονται αυτού του είδους οι πληροφορίες. Ωστόσο τίποτα δεν µε εµποδίζει να σου εµπιστευθώ ότι απόψε θα κοιµηθώ εδώ και αύριο στη Ζάκυνθο». Ο αξιωµατικός είπε: «Κατάλαßα. Αυτό σηµαίνει ότι ο Ντέλα Μπόνα θα µείνει µαζί µας σήµερα. Μας χάλασε τη γιορτή».
Είχε δίκιο. Πράγµατι, ο διοικητής της Στρατιάς είχε διαλέξει για την επιθεώρησή του την πιο ακατάλληλη ηµέρα – της Σύλληψης της Θεοτόκου. Αυτός ήταν εν ολίγοις ο αέρας που έπνεε εν µέσω πολέµου σε αυτόν τον επίγειο παράδεισο που είναι η Κεφαλλονιά.
Ιταλοί και ντόπιοι είχαν έρθει σε µια συµφωνία σε ό,τι αφορούσε τα θέµατα τοπικής διοίκησης και είχαν εγκαινιάσει αυτό που θα αποκαλούσαµε σήµερα «ειρηνική συνύπαρξη». Το νησί συνεπώς, και ιδιαίτερα το Αργοστόλι, απολάµßανε έναν τρόπο ζωής αρκετά ικανοποιητικό σε σύγκριση µε την υπόλοιπη χώρα.