Η ψυχολογία του αγρότη

Η ψυχολογία του αγρότη

Νίκος Βεργίδης

Ο αγρότης ήταν δεμένος με την γη που στα όρια της καθόταν.

Ο έξω κόσμος απ’το χωριό του-χτήμα ή χωριό-κόσμος τον

Αφήνει παντελώς αδιάφορο.Και χειρότερα.Τον προκαλούσε

Τρόμο.Η προοπτική να συζήσει μ’αυτό τον κόσμο,τον ξένο,μετουσιωνόταν

Στα μάτια τοτ το «άγνωστο αύριο».Το παραπάνω δεδομένο τον είχε διδάξει

Να αποζητά την τοπική προσιτή επιτυχία.

Κι αυτό γιατί ήταν μαθημένος να μπουσουλάει σ’ένα δυσάρεστο όσο

Και στενό περιβάλλον.Οποιοδήποτε μη γκρεμοτσάκισμα του το θεωρούσε

«επιτυχία».Συνεπώς ήταν αναγκασμένος να τεμαχίζει τον όποιο δρόμο

Δηλ.διεκδίκηση,επρόκειτο να διαβή σ’απειρές μικροσκοπικές αποστάσεις.

Η κάλυψη των λίγων μέτρων της κάθε μιας συγκρουτούσε το προσωπικό έπαθλο