Η υπογραφή του Θεού

Η υπογραφή του Θεού
Ο Πολίτης
Βρισκόμαστε στα μέσα του 1827.Ο Ιμπραήμ σαρώνει στην Πελοπόννησο και την Στερεά Ελλάδα
Εκμεταλευόμενος την διχόνοια των πολιτικών και την δειλία κάποιων κατοίκων που υπέγραφαν
Τα προσκυνοχάρτια για να τα έχουν καλά με το Σουλτάνο και τη Γαλλία που υποστήριζε κρυφά τις δυνάμεις του κακού.
Εγώ όμως ο Βάσως,αν και απλός τσομπάνης δεν φοβόμουν και αγωνιζόμουν για το δίκαιο που έλεγε ότι ένας μορφωμένος και καλόκαρδος λαός έπρεπε να βρεί την ελευθερία του με αίμα και διπλωματία.Σε κάθε μάχη βρισκόμουν μπροστά,σκότωνα αρκετούς Αραπάδες και πήγαινα με χαρά στην καλύβα μου να ξεκουραστώ παρέα με την κυρά μου Μαριγώ.
Κάποια στιγμή,ως διακεκριμμένος οπλαρχηγός,παρευρεύθηκα στο κρίσιμο συνέδριο των
Οπλαρχηγών της Πελοποννήσου που θα αποφάσιζαν για το μέλλον του αγώνα.Ο Ζαίμης,δειλός
Και παραδόπιστος,πρότεινε,χωρίς σοβαρά επιχειρήματα,την υποταγή στο Διβάνι και τον
Τερματισμό της ένδοξης επανάστασης.Ο Γέρος του Μοριά,ο θρυλικός Κολοκοτρώνης,κινήθηκε
Μεταφυσικά κερδίζοντας την καρδιά των παλληκαριών.Είπε ότι είδε ένα όνειρο όπου ο Θεός με
Τους Ταξιάρχες προστάτευαν την Ελλάδα και έβαζε σ’ένα αιώνιο συμβόλαιο ευημερίας την υπογραφή του για την ελευθερία της πατρίδος της δημοκρατίας και του Ορθού Λόγου.
Αμέσως ο λόγος του φώλιασε στις καρδιές μας και γινήκαμε τα λιοντάρια που στριμώξαμε τον
Ιμπραήμ και τους άνδρες του στη Μάνη και πιο πέρα για να έρθει ως φυσική κατάληξη η επική
Ναυμαχία του Ναυαρίνου.