Η τελευταία πράξη του δράματος (1922)

Η τελευταία πράξη του δράματος (1922)
Βλάσης Αγτζίδης
[inline:sm.jpg]
Ακόμη και οι Σοβιετικοί απεσταλμένοι,οι οποίοι έχουν πλήρη γνώση των τουρκικών ωμοτήτων
Κατά των Ελλήνων,δεν μπορούν να κρύψουν τον αποτροπιασμό τους για τα φρικτά εγκλήματα των συμμάχων τους.Ο Αράλοφ,σοβιετικός πρέσβης στην `Αγκυρα,ενημερώνεται στη Σαμψούντα
Από τον αρχιστράτηγο Φρούντζε.Ο Φρούντζε του είπε ότι είχε δει πλήθος `Ελληνες που είχαν σφαγιαστεί,”Βαρβαρά,σκοτωμένους `Ελληνες,γέρους,γυναίκες και παιδιά”.Προειδοποίησε επίσης τον Αράλοφ για το τι πρόκειται να συναντήσει: “Πτώματα σφαγιασμένων Ελλήνων τους
Οποίους είχαν απαγάγει από τα σπίτια τους και είχαν σκοτώσει στους δρόμους”.
Για το θέμα αυτό ο Αράλοφ είχε ιδιαίτερη συνομιλία με τον Κεμάλ.Αναφέρει ο ίδιος: “Του είπα για τις φρικτές σφαγές των Ελλήνων που είχε δεί ο Φρούντζε και αργότερα εγω ο ίδιος.`Εχοντας
Υπόψη μου τη συμβουλή του Λένιν να μη θίξω την τουρκική εθνική φιλοτιμία,πρόσεχα πολύ τις
Λέξεις:.
Η τελευταία πράξη του δράματος γράφθηκε στη Σμύρνη,την πρωτεύουσα της Ιωνίας,τον
Σεπτέμβριο του 1922,κάτω από τα απαθή βλέμματα των συμμάχων και ενώ ο ελληνικός στρατός είχε αποχωρήσει.`Οπως γράφει ο Ουίνστον Τσώρτσιλ: “Ο Κεμάλ γιόρτασε τον θρίαμβο
Του με τη μεταβολή της Σμύρνης σε τέφρα και την τεράστια σφαγή του εκεί χριστιανικού πληθυσμού”