Η ρωμαική αρένα και η θυσία ενός χριστιανού

Η ρωμαική αρένα και η θυσία ενός χριστιανού
Ο Πολίτης

[inline:rma.jpg]
Με λένε Αντίοχο,γυιός μιάς δούλας και ένος Ρωμαίου επαρχιώτη αριστοκράτη,μια ασήμαντη παρένθεση στο υλιστικό και κυνικό κόσμο της πολυπολιτισμικής ρωμαικής αυτοκρατόριας.Τα παιδικά μου χρόνια ήταν άσχημα,γιατί δεν έδειχνα την απαιτούμενη διαγωγή προς τους άρχοντες καθώς δεν κατανοούσα και δεν μπορούσα να προσαρμοστώ στην εναλλαγή των κοινωνικών ρόλων και των θρησκευτικό συγκρητισμό που τάραζα τη δίπολη σταθερότητα που είχα για την κοινωνία.
`Όταν μεγάλωσα ανέλαβα ένα μικρομάγαζο που πάντα ήταν χρεωστικό γιατί έπρεπε να πληρώνω προστασία σε μια ευτραφή εταίρα-πατρώνα που ποτέ δεν ήταν ικανοποιημένη με τις εισπράξεις μου και με έστελνε να δουλεύω ως σεναριογράφος θέατρο της Νάπολις.Εκεί γνώρισα μια χριστιανή υπηρέτρια που ερωτεύτηκα και με μύησε στη κοσμοθεωρία του Ιησού Χριστού.Στη διδασκαλία γνώρισα την πνευματική γαλήνη και την πνευματική σταθερότητα που κάνει τον παρδαλό πίνακα της ζωής να γίνεται ένα εξαίσιο έργο ζωγραφικής με ροδαλά πρόσωπα που λάμπουν από ευημερία.Σιγά-σιγά πήρα θάρρος και μέσα από μια επίφαση πλατωνισμού περνούσα μέσα από τα λόγια και τα έργα των ηρώων τη χριστιανική θεώρηση για την καθημερινότητα και τη δικαιοσύνη.
Δυστυχώς οι τιμητές της πόλης κατάλαβαν τις παγίδες μου και μετά από μια προσεκτική και εξευτελιστική ανάκριση με έκριναν προδότη της πατρίδος και ένοχο.Το ξέρω ότι θα γίνω θέαμα στη πλέμπα,ένα εισητήριο για μια κολασμένη μέρα,ένα κολατσίο για τα πεινασμένα λιοντάρια της Αφρικής,όμως αξίζει ο θάνατος όταν φωλιάζει μέσα μου η ελπίδα ότι ο διεφθαρμένος αυτοκράτορας Κόμμοδος θα εκχωρήσει μέρος της εξουσίας του στο λαό μέσω του Θεού