Η πρώτη αντίσταση των Ελλήνων (1941-1942)

Η πρώτη αντίσταση των Ελλήνων (1941-1942)
Σόλων Γρηγοριάδης
Στο μεταξύ είχε αρχίσει σειρά άλλων εκδηλώσεων με κίνητρα οικονομικά,αλλά έμμεσα αντιστασιακά.Στις 17 Νοεμβρίου 1941 ξέσπασε παμφοιτητική απεργία στην Αθήνα με συμμετοχή 4.000 φοιτητών.Κύρια αιτήματα τους είχαν την καλυτέρευση και την παροχή
Ηλεκτρικού ρεύματος για τη μελέτη τους.Η απεργία ήταν η πρώτη που έγινε στην κατεχόμενη Ελλάδα και πέτυχε σ’όλους τους στόχους της.
Στα τέλη του Δεκεμβρίου 1941 οι ανάπηροι πολέμου των νοσοκομείων Αθηνών κάνουν απεργία για τη βελτίωση των όρων της ζωής και της περίθαλψης τους.Ακολούθησε νέα απεργία τους στις 8 Ιανουαρίου 1942 με διαδήλωση 6.000 αναπήρων που είχαν επικεφαλής τα καροτσάκια τους.
Στις 12 Απριλίου 1942 οι δημόσιοι υπάλληλοι εξαπέλυσαν την πρώτη τους απεργία.Προηγουμένως η κατοχική κυβέρνηση για να την αποτρέψει εξέδωσε τον παρακάτω
Φοβερό νόμο: “`Αρθρον μόνον…`Οταν η απεργία δημοσίων λειτουργών διενεργείται του κράτους διατελούντος υπο εξαιρετικάς συνθήκας και περιστάσης,αποτελεί ιδιώνυμον έγκλημα
Τιμωρούμενων και δια της ποινής του θανάτου”.
Κλόνισε αυτό το σπαθί του Δαμοκλή τους υπαλλήλους; Επικράτησαν οι συνετοί; `Οχι! Κυριάρχησαν οι μαχητικοί.Και στις 12 Απριλίου νεκρώθηκε ο κρατικός μηχανισμός.Δέκα μόνο
Μέρες διήρκησε η απεργία και λύθηκε μόνο αφού η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου έκανε
Πολλές παραχωρήσεις.
Στο τέλος καλοκαιριού 1942 η κατοχική κυβέρνηση έκλεισε όλα τα συσσίτια εκτός από τα παιδικά.Η απάντηση ήταν να εξαπολυθεί στις 7 Σεπτεμβρίου νέο,πολυήμερο απεργιακό κύμα στην πρωτεύουσα στο οποίο πήραν μέρος εργάτες,δημόσιοι υπάλληλοι,τραπεζικοί,δικηγόροι
Προσωπικό νοσοκομείων,εφημεριδοπώλες και επαγγελματίες.Σε 60.000 ανήλθαν οι απεργοί.