Η πολιτειακή διαμάχη την επανάσταση του 1821

Η πολιτειακή διαμάχη στην επανάσταση του 1821
Χάγκαν Φλάισερ
`Οπως συχνά παρατηρείται σε αποφασιστικές καμπές της ελληνικής ιστορίας,από την αρχή του
Αγώνα είχε τεθεί το ερώτημα ποιέςς πολιτικές και κοινωνικές δομές θα διαδέχονταν το υπάρχον
Χάος.Τα τρία φιλελεύθερα συντάγματα της Επανάστασης είχαν προσανατολιστεί στο γαλλικό
Πρότυπο του 1791.`Ομως το όραμα μιας αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και των ιδανικών της,
Λαική κυριαρχία,κατανομή της εξουσίας,ελευθερία έκφρασης κ.λ.π συνάντησε μικρή απήχηση από τις Μεγάλες Δυνάμεις.Οι `Ελληνες διπλωμάτες δεν έτρεφαν αυταπάτες και γνώριζαν ότι,παρά τον διαδομένο φιλελληνικό ενθουσιασμό,οι πολιτικοί ηγέτες της Χριστιανικής Ευρώπης,
Της Ιερής Συμμαχίας,δεν θα ανέχονταν μια επανάσταση που θα τους θύμιζε τον μισητό ιακωβινισμό.Τα εθνικά κίνητρα του Αγώνα,αν και λιγότερο ύποπτα,αντέβαιναν στις αρχές της
Ιερής Συμμαχίας.`Ισως προσφορότερη ερμηνεία ήταν εκείνη του θρησκευτικού πολέμου κατά των απίστων,που,βέβαια,δεν υπερνίκησε την εχθρότητα του Μέτερνιχ,αλλά διευκόλυνε τον
Ορθόδοξο τσάρο Νικόλαο `Α να μεταβάλει στάση,προσέτι για λόγους ηγεμονικής πολιτικής.
Οι `Ελληνες,άλλωστε,έκριναν ότι,για λόγους ασφαλείας απέναντι στην ακόμη ισχυρή Οθωμανική Αυτοκρατορία,είχαν ανάγκη από την προστασία μιάς τουλάχιστον Μεγάλης Δυνάμεως.Συνεπώς,το νέο μέλος της οικογένειας των ευρωπαικών κρατών δεν μπορούσε να
Αποκτήσει την εύνοια των Δυνάμεων παρά μόνο με την εγκαθίδρυση ενός μονάρχη,εγγυητή
Της σταθερότητας