Η πνευματική στέρηση των ραγιάδων

Η πνευματική στέρηση των ραγιάδων
Μαρία Τζαμάλη
Θα ήταν πραγματικά ευτύχημα αν μπορούσαν να νιώσουν πολλοί άλλοι τη φρίκη που
Αισθανόταν ο λόρδος Βύρων στις εγκληματικές ενέργειες πάνω στον ιερό βράχο της
Ακρόπολης από τους Μοροζίνι και `Ελγιν.Για να σεβαστεί όμως κανείς κάτι,πρέπει να το
Αγαπά,και για να το αγαπά,πρέπει να το γνωρίζει,να μπορεί να καταλάβει την αιτία και την
Ανάγκη της ύπαρξης του,το μέγεθος της αξίας και της ομορφιάς του,την πραγματική ουσία των
Ιδεών ή των πράξεων που συμβολίζει.
Μια τέτοια αντίληψη και κατανόηση δεν υπήρχε ούτε από τους ίδιους τους Αθηναίους.Η αδιαφορία,οι αρπαγές,η κακομεταχείριση και η έλλειψη συντήρησης του αρχαίου πλούτου,
Έδωσαν στο άλλοτε λαμπρό μνημείο την όψη ενός ταλαιπωρημένου λειψάνου του παρελθόντος.
Κι αυτό συνέβη,όπως και αλλού,επειδή ο άνθρωπος συνηθίζει να βλέπει τα μνημεία και τα καλλιτεχνήματα γύρω του ως μαρτυρίες απλές εποχών που π΄ρασαν,χωρίς να προσπαθεί να
Ανακαλύψει το διαχρονικό και το αιώνιο του συμβολικού τους μηνύματος,πνευματικής υγείας και
Ψυχικής καλλιεργείας