Η πνευματική κίνηση στα ελληνιστικά χρόνια

Η πνευματική κίνηση στα Ελληνιστικά χρόνια
Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
[inline:plv.jpg]
Παρά τη γενική παρακμή των ελληνικών δυνάμεων,ο πνευματικός
Πολιτισμός παρέμεινε σφριγηλός κατά την ελληνιστική και την πρώιμη
Ρωμαική εποχή,αντλώντας ισχυρές επιρροές από την Ανατολή.Στην τέχνη
Εγκαταλείπονται οι αυστηρές κλασικές φόρμες και το ιδεώδες της απόλυτης
Ομορφιάς προς χάριν ενός πιο γήινου ρεαλισμού,ωστόσο οι θετικές επιστήμες
Πραγματοποιούν πραγματικά άλματα,ιδίως κατά τον 3ο και 2ο αιώνα πχ,με
Μορφές όπως ο Ευκλείδης,ο Αρχιμήδης και ο αστρονόμος Αρίσταρχος από
Τη Σάμο.Η ίδρυση πλήθους νέων πόλεων έδωσε ώθηση στην πολεοδομία με
Την επικράτηση του Ιπποδάμειου συστήματος,ενώ η φιλοσοφία συνεχίζει να
Παράγει νέες σχολές και ιδέες (τη στοά του Ζήνωνα,τον κήπο του Επίκουρου,
Τον κυνισμό,με κοινό παρανομαστή την ψυχική γαλήνη του ατόμου).
Αξίζει επίσης ιδιαίτερη ανάφορα στον ιστορικό Πολύβιο στον οποίο χρωστάμε
Την εναργή απεικόνιση και ανάλυση της εξέλιξης της Ρώμης σε κοσμοκρατορία.
(Το έργο του είναι παραστατικό και αναλυτικό ως προς τις δομές της ρωμαικής
Κοινωνίας και εξουσίας και μελετάται από τους σύγχρονους ερευνητές)