Η παρηκμασμένη αστή

[inline:pa.jpg]
Με λένε Κίτσα Ανδροπούλου και μπήκα στο χώρο εργασίας το 1984 τα καλά χρόνια τότε
Που το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ προσπαθούσε να δώσει φιλί ζωής στο μικρομεσαίο και τον
Αγρότη και έκανε τρόπο ζωής το μεταπολιτευτικό σύνθημα «Η Ελάδα ανήκει στους `Ελληνες».
Με βάρκα την ελπίδα και ένα βιοτεχνικό δάνειο άνοιξα μια επιχειρισούλα στο κλεινό
Άστυ πιστεύοντας ότι θα βγάλω λεφτά και θα μορφώσω τα παιοδιά μου για να ξεφύγουν
Από τη βαλκανική μιζέρια.Η επιβολή του ΦΠΑ το 1987 μου έκοψε τα πόδια,αλλά είπα
Στον άνδρα μου να κάνουμε αγώνα για να επιβιώσουμε.
`Όταν το 1989 έπεσε το Τείχος του Βερολίνου,βγήκα στους δρόμους και πανηγύριζα.
Πίστευα το «ζώον» ότι ο ανταγωνισμός και οι ξένες επενδύσεις θα ανέβαζαν τις δουλειές
Μου και θα πήγαινα-επιτέλους-να ζήσω στα Βόρεια Προάστια και να μπώ στο μάτι της
Κνίτισσας που μ’έλεγε ψωνάρα και γραφική ταξική αποστάτισσα.
Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990 περνούσαν δραματικά καθώς η μεγάλη ιδιοκτησία απορροφούσε τη μικρή,με τις ευλογίες των πολιτικών,μα εγώ χαμπάρι.
Συνέχιζα το χλιδάτο τρόπο ζωής είχα φορτωθεί και μερικά στεγαστικά και εορτοδάνεια για να κάνω το κέφι της οικογένειας και να κάνουν τα βίτσια των προηγούμενων ζωών τους σε μια εξαρτημένη πολυπολιτισμική χώρα όπου η λέξη επιχειρηματίας είναι ταυτισμένη με τον κλέφτη,άρα δεν έχει υποστήριξη από την κοινωνία για ανοίγματα.
Η ανατροπή; Το 2002 με κυβέρνηση Σημίτη και ένταξη της Ελλάδος στην ΟΝΕ.
Το ακριβό νόμισμα έριξε τις ελληνικές εξαγωγές και η βιοτεχνιούλα μου έκανε φτερά.
Τότε ξαφνικά ξύπνησα.Χώρισα το χαρτοπαίκτη άνδρα μου και έστειλα σε ψυχίατρο το
Γυιό μου που μεταξύ emo και αναρχοφρικιού έψαχνε άλλοθι που δεν πραγματοποίησε αδουλευτί το αμερικάνικο όνειρο.
Μέσα στις επαγγελματικές μου αναζητήσεις,έβγαλα από τη ναφθαλίνη το πτυχίο μου και έπιασα ως δουλειά σ’ένα κακόφημο μπαράκι ως λογίστρια.Βέβαια,επειδή οι απαιτήσεις των δανείων στένεψαν,χαλάρωσαν και οι απαιτήσεις μου ως εργαζόμενη.
`Ετσι στα κλεφτά και που κάνω και λίγο την πόρνη στα δωματιάκια του μπάρ.Η συνθετότητα της παγκοσμίοποιηση,βλέπετε και ο ανταγωνισμός που λέγαμε