Η παρακμή του ποντιακού αντάρτικου

Η παρακμή του ποντιακού αντάρτικου
Βλάσης Αγτζίδης
[inline:pa.jpg]
Ακριβώς σ’αυτό το σημείο φαίνεται η έλλειψη συντονισμού του ελληνικού στρατού
Με τους `Ελληνες αντάρτες του Πόντου.Αν οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν αποφασίσει
Να βοηθήσουν ουσιαστικά το ποντιακό αντάρτικο και να δημιουργήσουν ένα κέντρο
Συντονισμού όλων των ελληνικών δυνάμεων της Ανατολής,θα ήταν πολύ αποτελεσματική
Η συνολική δράση των Ελλήνων.
Παρ’όλη την στάση του ελλαδικού κέντρου,οι Πόντιοι αντάρτες εμφανίζουν αυθόρμητες
Τάσεις σύνδεσης με τον ελληνικό στρατό.Τέτοια απόπειρα είναι αυτή που γίνεται μέσα στο
1922,όταν ο οπλαρχηγός Κυριάκος Παπαδόπουλος προσπαθεί να πλησιάσει μ,ε 500 ενόπλους
Τον ελληνικό στρατό που προελαύνει στη Μ.Ασία.
Το αυτόνομο στοιχείο του ποντιακού στοιχείου πληρώνεται πολύ ακριβά.Υπάρχουν συγκεκριμένες καταγγελίες για παράδοση ανταρτών από τους μπολσεβικούς στους Τούρκους.
Η σοβιετοτουρκική προσέγγιση οδηγεί τους Ρώσους στην αρνητική αντιμετώπιση των εθνικών
Και απελευθερωτικών κινημάτων της Ανατολής.
Η αρχή του τέλους για το ποντιακό ανταρτικό είναι ο Δεκέμβριος του 1920.Η συντριβή των
Αρμενίων από τον τουρκικό στρατό,επιτρέπει την ευρεία επαφή των Μπολσεβικών με τους
Κεμαλικούς.Η άφθονη βοήθεια προς τους Τούρκους και η εγκατάλειψη των Πόντιων ανταρτών
Έφερε το τελικό οδυνηρό αποτέλεσμα.