Η παθητικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων

Η παθητικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων
Νίκος Αγγελής
[inline:ss.jpg]
Η παθητική στάση της ελληνικής κυβέρνησης δεν είχε καμία σχέση με τα συναισθήματα
Οργής που κατέλαβαν τον ελληνικό λαό,ο οποίος έβλεπε ένα κομμάτι του Ελληνισμού να
Διώκεται ανηλεώς στους δρόμους της Πόλης.
Η στάση της Ελλάδος δεν είναι βέβαια άσχετη με τις διεθνείς και τις εσωτερικές συγκυρίες
Της εποχής (πολιτική κρίση,η οποία οφειλόταν στην ασθένεια του πρωθυπουργού Στρατάρχη
Παπάγου) διαπνεόταν τότε η ελληνική εξωτερική πολιτική,η οποία ήταν μονόπλευρα προσανατολισμένη στην καταπολέμηση της κομμουνιστικής απειλής και στην αντιμετώπιση
Των χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας,οπότε οι προκλήσεις της Τουρκίας θεωρούνταν
Δευτερεύουσας σημασίας.
Η στάση αυτή της Ελλάδος καθόρισε ουσιαστικά τη μοίρα της Ελληνικής κοινότητας της
Κωνσταντινούπολης.Ανενόχλητο στην εκ νέου εφαρμογή του κεμαλικού δόγματος “Στην Τουρκία
Κατοικούν μόνο Τούρκοι”,το τουρκικό κράτος συνέχισε την πολιτική εξόντωσης της ελληνικής
Κοινότητας.
Τα τραγικά επεισόδια του Σεπτεμβρίου 1955 διαδέχθηκαν οι απελάσεις των Ελλήνων,δέκα χρόνια αργότερα,και μια σειρά καταπιεστικών και εξοντωτικών μέτρων στα θέματα της εκπαίδευσης και της ανάπτυξης οποιασδήποτε επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.Από την
Άλλοτε ακμάζουσα ελληνική κοινότητα των 100.000 και πλέον ατόμων,σήμερα έχουν απομείνει
Λιγότερο από 2.000 ηλικιωμένοι οι οποίοι συμβιώνουν με ένα πληθυσμό αποτελούμενο κυρίως
Από Ανατολίτες χωρικούς,και περιμένουν καρτερικά το τέλος τους μέσα στην απρόσωπη τουρκική μεγαλόπολη.