Η πένα του Παπαρηγόπουλου

Μετά την επανάσταση του 1821 οι `Ελληνες απέκτησαν κράτος,αλλά στα μάτια της Δύσης ήταν το απόβλητο της οικουμένης.Ως μιά φυλή ημιαγρίων που κέρδισαν την ελευθερία τους όχι με τους κανόνες του τότε διεθνούς δικαίου,αλλά με διάφορα τεχνάσματα.Μάλιστα στα 1832 βρέθηκε ο Γερμανός ιστορικός Φαλμεραίερ ο οποίος σε επιστημονικά του συγγράμματα ισχυρίστηκε οτι οι `Ελληνες κατάγονταν από τους Σλάβους και επόμενως ανήκαν στην σλαβική φυλή.Πίσω από τον δυτικό ερευνητή κρύβονταν συντηρητικοί κύκλοι που έβλεπαν στην παρουσία του ελληνικού έθνους ως μιά διατάραξη της αριστοκρατικής συλλογικής ισχύος των μοναρχικών κρατών.Χρειαζόταν επειγόντως μιά ελληνική απάντηση και αυτή βρέθηκε στο πρόσωπο του Κωνσταντίνου Παπαρ-
ρηγόπουλου.
Ο μέγας ιστορικός του 19 αιώνα ανήκε εξ αρχής στο φιλοδυτικό στρατόπεδο.Γνήσιος φιλελέυθερος,αντιτάχθηκε στον δεσποτισμό του Καποδίστρια και πρότεινε την παραχώρηση συντάγματος στον ελληνικό λαό.`Οταν μεγάλωσε,αποφάσισε να συγγράψει την ιστορία του ελληνικού έθνους από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες του,σαν μιά απάντηση στην προκατειλημένη εικόνα που έδιναν τα τότε κέντρα αποφάσεων για τον ελληνισμό στην κοινή γνώμη.Συνδύασε λαογραφία και ιστορία και έγραψε ένα έργο που αποδεικνύει οτι οι `Ελληνες παρέμειναν καθαροί αιματολογικά και συνειδησιακά,παρά τις επιδρομές των βαρβάρων,τις επιμειξίες των ντόπιων φεουδαρχών και τις αλλα-
ξοπιστίες.Πέρα από τον ιδεολογικό πυρήνα,το έργο δίνει φώς σε πολλά ερωτήματα της πορείας του έθνους.
Το έργο αγαπήθηκε από τους `Ελληνες,διανοούμενους και λαικούς,αλλά οι δυτικοί το είδαν με αρκετό σκεπτικισμό γιατί η αλλαγή επιστημονικής πλεύσης θα χάλαγε τα γεωπολιτικά σχέδια καθολικών και προτεσταντών που ήθελαν τον ελληνισμό διχασμένο και συρρικνωμένο.`Ετσι οι Εσπέριοι απέκρυψαν από την κοινή γνώμη την πραγματικότητα και ο μέσος δυτικός πολιτής κράτησε στο μυαλό την εικόνα του καταφερτζή `Ελληνα που προσπαθεί με πονηριά και αδικιά να κρατηθεί ζωντανός στην ευρωπαική οικογένεια.Η πένα του Παπαρρηγόπουλου δικαιώθηκε στο εξωτερικό με τους βαλκανικούς πολέμους του 1912-13 και το έπος του 1940-41.Ο ελληνικός στρατός απέδειξε στους ξένους οτι οι σύγχρονοι `Ελληνες δεν είχαν χάσει την αρχαιοελληνική τόλμη και την βυζαντινή σεμνότητα.
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης